در ایران باستان و تاریخی هرگز مومیایی نداشتهایم
در ایران باستان و تاریخی هرگز مومیایی نداشتهایم
به گزارش پایگاه خبری گلونی کارگاه خبرنگاری میزاث فرهنگی با تدریس خانم زهرا کشوری یکی از خبرنگاران فعال در زمینه میراث فرهنگی برگزار شد.
در این کارگاه ابتدا درباره تاریخچه خبرنگاری میراث در ایران صحبت شد.
او به این پرسشها پاسخ داد:
میراث فرهنگی چیست؟ خبرنگار میراث کیست؟
خبرهای میراث فرهنگی چگونه از صفحات حادثه بیرون آمد؟
آیا در میراث فرهنگی خبرسوخته داریم؟
در ایران باستان و تاریخی هرگز مومیایی نداشتهایم
خانم زهرا کشوری با اشاره به اینکه در خبرنگاری میراث چیزی به تحت عنوان خبر سوخته نداریم گفت: یکی از حساسترین بخشهای خبرنگاری همین خبرنگاری میراث است، چرا که هر خبری درباره یکی از مکانهای تاریخی و ملی کار شود تبدیل به پیشینه آن میراث خواهد شد.
به همین دلیل هر خبری درباره هرکدام از میراث فرهنگی کشور با دقت فراوان منتشر شود.
ایشان با اشاره به سایتهای باستانی در کشور از توسعه زمینهای کشاورزی، جادهسازی و سدسازی به عنوان تهدیداتی که بدون مطالعههای لازم سایتهای باستانی و زمینهایی که نیازمند کاوشهای تخصصی باستانی است، نا م برددند.
در ادامه خانم کشوری درباره داستان مومیاییهایی که هراز چندگاهی در کشور پیدا میشوند، اشاره کردند و تاکید کردند در ایران چیزی به نام مومیایی وجود ندارد.
در برخی نقاط شهداد بویژه دشت لوت، دما و شرایط آب و هوایی به گونهای است که جسد مدفون شده بر اثر نبود باکتری تجزیه نمیشود و فقط آب بدن آن از تبخیر میشود و پوست به استخوان میچسبد و به اصطلاح مومیایی طبیعی میشود، اما حقیقت ماجرا این است که شرایط آب و هوایی کرمان و یزد باعث شده برخی اجساد پیش از فاسد شدن، آب بدنشان تبخیر شود و به اصطلاح مومیایی طبیعی شوند.
ایشان درباره تفاوت مرمت و بازسازی نیر در مکانهای تاریخی نیز توضیحاتی را ارائه دادند و گفتند: در مرمت آثار تاریخی هرگز بازسازی وجود ندارد و به یک زبان دیگر، مرمت نوازش بخشی از تاریخ یک اثر است.
پایان پیام
کد خبر : 133831 ساعت خبر : 9:04 ب.ظ