شش ماه از سیل لرستان گذشته و هیچ پیشرفتی نکردیم؛ حالا پاییز را در پیشرو داریم
پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: شش ماه از سیل لرستان گذشته و پاییز خودش را نشان داده است. سیلی که همه این استان را دربرگرفت و خسارات فراوانی را به آن وارد کرد.
سیل لرستان و مسئلهای به نام پل موقت و دائم، این برنامه را بشنوید:
آسیب دیدن زیرساختها مثل جادههای اصلی و روستایی، تاسیسات زیربنایی، خطوط انتقال انرژی و آب و نابودی بسیاری از پلها.
علاوه بر اینها جمعیت زیادی از روستاها و شهرها خانههایشان ویران شد و بسیاری از ساکنانشان آواره شدند.
مشاغل بسیاری هم از بین رفت. سیلاب هکتارها باغ و زمین کشاورزی را تا صددرصد نابود کرد و کشاورزان زیادی از بیکار شدند.
در برخی از شهرها مثل خرمآباد پلدختر و معمولان دیوارههای ساحلی تخریب شد.
از همان روزها مسئولان استانی و کشوری شروع به ارائه برنامه بازسازی کردند.
سخنرانیهای زیاد و جلسات بیشماری برگزار شد. اما کارها آنچنان که باید پیش نرفت.
بسیاری از پروژههای بازسازی یا شروع نشدند و یا آنقدر کند هستند که به زمانبندی تعیین شده نمیرسند.
اما موضوع اصلی شاید این کمکاریها هم نباشد. اکنون که فصل بارندگی را در پیش رو داریم هیچ اقدامی برای حفظ شهرها و روستاهای آسیبدیده نشده است.
نخستین بخش مهار سیلاب رودخانه یعنی دیوارههای ساحلی تخریب شدهاند و هنوز بازسازی نشدهاند.
پلدختر که در سیل بیشترین آسیب را به دلیل تخریب همین دیواره متحمل شد، هنوز کار بازسازی به پایان نرسیده است و در زمان بارندگیهای معمول هم این شهر در برابر بالا آمدن آب کشکان دفاعی ندارد.
خرم آباد هم وضعیت بهتری ندارد. این شهر که جنگ قدرت و فشاد مالی و اداری آن را تا نابودی پیش زده است هم دیواره ساحلی بازسازی و ایمنسازی نشده است.
پلهای کمالوند و بهداری بدون اینکه تقویت شوند بازگشایی شدهاند و پل اناری هم به تاریخ پیوست.
راههای اصلی و روستایی پس از سیل بنا بر احتیاج کمکرسانی، اصولی ترمیم نشدند و پیشبینی میشود در هنگام بارندگیهای شدید جوابگو نباشند.
در طول این چند ماه هم اقدامی برای بالا بردن کیفیتشان صورت نگرفت.
انتظار این بود که سیل فروردین چشمهای خوابآلود مدیران را بیدار کند ولی به نظر میرسد در بر همان پاشنه میچرخد.
این کمکاریها در فصل پاییز زمستان قابل جبران نیست.
در این فصول بودجهها همه خرج شده است و هزینههای تازه قابل پرداخت نیست و خودبهخود پروژهها تعطیل میشوند. باران هم عامل بعدی بازدارنده است.
شش ماه از سیل گذشت و شش ماههای بعدی هم چون برق و باد میگذرند.
بارندگی خیر و برکت است ولی نه برای مردمی که چشمشان ترسیده و شهرهایی که بیدفاع رها شدهاند.
پایان پیام