غیبت کردن در جامعه ما رواج پیدا کرده است؛ شما چقدر از دیگران غیبت می‌کنید؟
غیبت کردن در جامعه ما رواج پیدا کرده است؛ شما چقدر از دیگران غیبت می‌کنید؟
پایگاه خبری گلونی ،سمیه فراهانی: انسان‌ها در دسته‌بندی‌های مختلف تقسیم می‌شوند. در این نوشتار ما انسان‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنیم. دسته اول آدم‌هایی که اهل بدگویی و غیبت کردن هستند. دسته دوم آن‌هایی که اهل غیبت نیستند.
این‌که می‌گوییم اهل بدگویی یعنی هم از دیگران بدگویی میکنند و هم به غیبت کردن‌های دیگران گوش می‌دهند.
متاسفانه چقدر هم این‌گونه افراد در جامعه ما زیادند و نسبت به دسته دوم تعدادشان در اکثریت است.
همه آگاهند که بدگویی کار ناشایستی است. ولی شاید آگاه نباشند که چقدر می‌تواند مضر باشد.
بله مضر! و آن وقتی است که کسی نزد ما از دیگری بدگویی می‌کند و ما این بدگویی را به توان دو می‌رسانیم!
یعنی آنچه پشت سر کسی گفته شده را به آن شخص انتقال می‌دهیم آن‌هم با ذکر منبع!؛ همین کافیست تا بذر کینه و دشمنی را در دل شخص بکاریم.
گاهی برای این کارمان توجیه هم می‌آوریم که می‌خواستم طرف رو بهتر بشناسی!
در قرآن هم آمده که غیبت کردن مانند خوردن گوشت برادر مرده می‌ماند.
گاهی از روی دلخوری و عصبانیت از کسی بدگویی می‌کنیم و به قول معروف جگرمان خنک می‌شود!
ولی نمی‌دانیم بهای این خنک شدن جگر چقدر است؟
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که می‌بینید کسی با شما سرد برخورد می‌کند ولی دلیلش را نمی‌دانید.
احتمال دارد که کسی پشت سر شما نزد این شخص بدگویی کرده باشد. و تمام تصورات او را نسبت به شما عوض کرده باشد.
به نظرتان دلیلش چیست؟ به قول آن گفته معروف عربی که «تفرق تسد» یعنی «تفرقه بینداز، پادشاهی کن» گاهی مقصود ما از بدگویی همین است.
می‌خواهیم کسی را در نظر دیگری بد جلوه بدهیم تا خودمان خوب و دلسوز جلوه کنیم.
در این مواقع گاهی مستقیم غیبت نمی‌کنیم! مثلاً از خوبی‌های خودمان زیادی تعریف می‌کنیم و خوبی‌های شخص سوم را کم رنگ و بی‌اهمیت جلوه می‌دهیم و بدین گونه خود به خود نظر مثبت مخاطب را از شخص سوم برداشته و متوجه خودمان می‌کنیم.
حال دیگر مهم نیست این شخص سوم کیست، دوست دیرینه، همکار، همسایه، جاری، مادر شوهر، حتا بستگان سببی!
بعضی افراد تا در محفلی وارد می‌شوند با آب و تاب شروع به غیبت میکنند و متاسفانه افراد بسیاری هم با آن‌ها همسو می‌شوند.
یکبار که شخصاً در چنین محفلی قرار گرفته بودم، بهانه‌ای تراشیدم و با عذرخواهی قصد ترک محل را داشتم که غیبت کننده گفت: کجا تازه می‌خواستیم کله پاچه فلانی‌ها رو بار بذاریم!
می‌خواستم بگویم من کله پاچه دوست ندارم ولی ترسیدم به او برخورد و چیزی نگفتم.
جالب اینجاست آن شخص غیبت‌هایش را از اینجا شروع کرد که مطمین باشید الان کله پاچه شما رو فلانی‌ها بار گذاشتن!
نمی‌دانم از کجا چنین می‌دانست شاید علم غیب داشت. الله و اعلم!
و به شما بگویم فلانی‌ها که بودند؟! افرادی از بستگان سببی و نسبی که چند روزی در معیت‌شان مسافرت رفته بودیم، با هم گفته و خندیده بودیم، کمک حال هم بودیم و خلاصه نان و نمک هم را خورده بودیم.
نکته باریک‌تر از مو اینجاست که ما مسلمانیم و در آیین ما غیبت گناهی بسیار بزرگ است. پس چرا برخی به راحتی غیبت میکنند؟
دشمنی، کینه توزی، حسادت، دو به هم زنی و شاید دلایل دیگری که ما از آن‌ها بی‌خبریم.
بیایید کمی مهربان‌تر باشیم، غیبت نکنیم، مانع غیبت کردن دیگران بشویم و غیبت دیگران را انتقال ندهیم.
شاید هرگز آن اعتماد و علاقه دیرینه یک رییس به زیر دستش، یک همکار به همکارش، یک کاسب به شریکش، یک جاری به جاری‌اش و حتا یک برادر به برادرش باز‌نگردد.
پایان پیام
کد خبر : 140602 ساعت خبر : 3:28 ب.ظ