گلونی

مستند before the flood را دیدم؛ مستندی محیط زیستی از دی‌کاپریو که بهت زده‌ام کرد

مستند before the flood

مستند before the flood

مستند before the flood را دیدم؛ مستندی محیط زیستی از دی‌کاپریو که بهت زده‌ام کرد

پایگاه خبری گلونی انوشه میرمجلسی: امشب مستند before the flood را دیدم. مستندی که دی‌کاپریو آن‌ را ساخته و در آن با چهره دیگری از این بازیگر روبرو می‌شویم. چهره یک فعال دغدغه‌مند محیط زیست که اتفاقاً بی‌ادعا، در پی حل سوالات مهمی است.

حالم؟ بهت‌زده، گنگ و نگران. بهت‌زده از حقایقی که حتا اگه نخواهیم ببینیم و بشنویم، به تلخ‌ترین شیوه ممکن به صورت‌مان خواهد خورد.

گنگ از راه عظیمی که در پیش داریم و نگران برای جهانی که هم‌سو، هم‌هدف و هم‌فکر نیست.

مستند before the flood

نگران از همه سیاست‌ها و سیاست‌مردانی که بی‌توجه به همه چیز، حکم می‌دهند و…

تغییرات اقلیمی یک حقیقت تلخ است و انکار و بی‌توجهی ما چیزی را عوض نخواهد کرد.

همه ما، نقش مهمی داریم در کنترل این تغییرات. ما جدا از این دنیا نیستیم.

«هوشیاری جمعی» همه ما، حتا در دور‌افتاده‌ترین نقطه ایران هم مهم است. کافی است احساس ضرورت کنیم.

آن وقت می‌توانیم با کوچکترین کارها و فعالیت‌ها، اثرات مهمی را بر ذهن هم بگذاریم.

ذهن همه مردمی که حتا اسم «گرمایش جهانی» یا «تغیبرات اقلیمی» هم به گوش‌شان نخورده است.

سیل امسال در سه استان ایران بی‌شک به تغییرات اقلیمی مرتبط بوده است.

مستند before the flood

 

چه باور کنیم یا نه. اما اینکه از این سیل چه دریافتی داشته باشیم، دقیقاً همان نقطه عطفی است که باید جدی بگیریم.

در بخش انتهایی مستند، جمله‌ای را لئوناردو دی‌کاپریو در نشست سازمان ملل و در حضور رهبران جهان می‌خواند؛ رهبرانی که طبق توافق پاریس باید برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در کشورهایشان متعهد شوند:

«دنیا در حال تماشای شماست. شما آخرین و بهترین امید زمین هستید.

ما از شما می‌خواهیم که از آن محافظت کنید وگرنه ما با همه آنچه که دوست داریم، به تاریخ خواهیم پیوست. این به همه ما بستگی دارد.»

از زمان قرائت این جمله‌ها در آن جلسه، حدود چهار-پنج سال گذشته است. چه اتفاقی افتاده؟

جز اینکه آمریکا -که یکی از مهمترین کشورهای تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای است و سهم مصرف سوخت‌های فسیلی‌اش بسیار زیاد است؛- از معاهده پاریس خارج شده است!

و این یعنی همان سیاست‌مدارانی که سرمایه‌داری را به حفظ و حراست از زمین ترجیح می‌دهند.

شعار پایانی مستند هم بسیار قابل تامل است: «بیایید قول دهیم، به چیزی که می‌خریم؛ به چیزی که می‌خوریم و به چیزی که از آن انرژی می‌گیریم؛ بیشتر توجه کنیم»

پیشنهاد می‌کنم با یک جستجوی ساده، این مستند را ببینید.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل