فنس‌ های جایگاه بانوان ورزشگاه آزادی؛ هوتگ‌ ها و دختران بلوچ

فنس‌ های جایگاه بانوان را دور هوتگ‌ ها بکشید تا دختران بلوچ غرق نشوند

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: داشتم خبر فنس کشیدن جایگاه دختران در ورزشگاه آزادی را پیگیری می‌کردم که چشمم خورد به یک خبر تکراری. خبری که هرچندوقت یکبار می‌خوانیم و می‌گذریم.

۲ دختر ۱۴ و ۱۶ ساله به نام‌های سارا و بسمه کلمتی هنگاهی که برای برداشتن آب به منظور شتشوی ظروف و البسه به هوتِگ رفته بودند درون آب افتاده و در دم جان باختند.

ناخودآگاه یاد فنس‌های جایگاه دختران افتادم. کاش این فنس‌ها را دور گودال‌هایی که تنها منبع تامین آب در بسیاری از مناطق مرکزی و جنوبی سیستان و بلوچستان است، می‌کشیدند.

حیف که فنس‌ ها هم اشتباهی بسته می‌شوند.

این خبرها یعنی غرق شدن دختران و یا قطع شدن دست کودکان این مناطق به‌وسیله گاندوها در میان هیاهوی مشکلات لاکچری همیشه گم می‌شود.

انگار اصحاب رسانه هم خیلی علاقه‌ای به نشان‌دادن چنین خبرهایی ندارند.

اخبار لاکچری خواننده دارد و برای رسانه‌ها پول‌ساز است.

آلودگی محیط زیست، ممنوعیت سگ‌گردانی در پارک‌ها، مصاحبه با سلبریتی‌ها و حالا ورود دختران به استادیوم‌ها.

جایگاه بانوان
جایگاه بانوان

فنس‌ های جایگاه بانوان ورزشگاه آزادی؛ هوتگ‌ ها و دختران بلوچ

اصلا چه اهمیتی دارد هوتگ چیست و چرا این همه قربانی می‌گیرد.

به ما چه که هوتِگ یا هوتَک گودال مصنوعی و یا طبیعی بزرگی است که آب بارندگی‌ها در آن هدایت و جمع‌آوری می‌شود و در طول سال به مصارف کشاورزی و آشامیدنی انسان و حیوانات اهلی و وحشی می‌رسد.

فکرش را بکنید. با این همه پیشرفت و توسعه مردم بخشی از ایران مجبورند از گودال آب آشامیدنی خود را تامین کنند.

سوال مهم این است که آیا مگر ‌نمی‌شود آب را لوله کشی کرد؟

خرداد ماه هم سه دانش‌آموز روستای کموبازار از توابع بخش پلان شهرستان چابهار درون هوتگ افتاده و غرق شدند.

چهار دختر دانش‌آموز دیگر هم سال گذشته غرق شده بودند.

چندین کودک و مرد هم در این سال‌ها طعمه دندان‌های برنده گاندوها شده‌اند.

همه اینها برای تامین آب است که نخستین حق هر فرد در این کشور است.

آن هم نه آب تصفیه‌شده و بهداشتی بلکه آب آلوده و راکد.

واقعیت این است مردم اهمیتی به این خبرها نمی‌دهند، رسانه‌ها پیگیر نیستند و دولتمردان هم خرسند از این بی‌خیالی ملی، فقط فجایع این استان را نگاه می‌کنند و وعده پشت وعده می‌دهند.

همیشه به موضوعات ریشه‌ای مشکلات بزرگ کمتر اهمیت داده می‌شود. شاید هم دست‌هایی در کارند که ذهن‌ها بیشتر به سمت موضوعات حاشیه‌ای برود.

اگر از این موضوعات بگذریم یک نکته عذاب‌آور و زجردهنده همیشه در انتشار خبرهای غرق شدن کودکان بلوچ وجود دارد و آن هم این است که مسئول منطقه در شرح ماجرا روی بی‌احتیاطی و شنا بلد نبودن این کودکان تکیه می‌کند.

اگر از اخبار دوزاری رسانه‌ها فراغت پیدا کردید و در آرشیو خبرگزاری‌ها اخبار غرق شدن دختران را در هوتگ‌ها پیگیری کردید، می‌بینید پر است این حرف‌ها.

مگر این دختران خردسال برای آبتنی و تفریح کنار گودال‌ها می‌روند که شنا بلد باشند یا نباشند؟

آنها در اثر سو‌مدیریت دولتمردان و تبعیض واضح در تقسیم ثروت و منابع کشور مجبور به این کار هستند.

باید چند دختر و پسر خردسال و بی‌گناه بمیرند تا مسئولان دست کم برای آب آشامیدنی این مناطق فکری بکنند؟

پایان پیام

کد خبر : 139520 ساعت خبر : 12:07 ب.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=139520
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات