تیم ملی در این وانفسای صعود و سقوط در انتظار مربی است

تیم ملی در این وانفسای صعود و سقوط در انتظار مربی است

مارک ویلموتس سرمربی تیم ملی پس از حضور چند ماهه در این پست، قراردادش را فسخ کرد و رفت.

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: قراردادی که مانند یک راز بزرگ فعلا پنهان مانده است. هیچکس به جز تاج و شاید مسئولان مالی فدراسیون فوتبال از مبلغ و روش انعقادش خبر نداشتند و تاکنون هم باخبر نشده‌اند.

حتی اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال هم بارها بندهای اصلی آن اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند.

شایعات زیاد است. این قرارداد از ۱/۵تا ۳ میلیون دلار تخمین زده شده است. هرچند به نظر می‌رسد پای مبالغ بالاتری درمیان است.

وگرنه پرداخت این مبلغ و انتظار ویلموتس برای دریافتش انقدر کار را سخت نمی‌کرد.

تیم ملی در این وانفسای صعود و سقوط در انتظار مربی است

از دست دادن چنین مبالغی در این تنگنای تحریم کشور و مشقتی که به مردم وارد شده است باید مورد بررسی قرار گیرد.

باید نهادهای نظارتی از تاج و همکاران بپرسند روی چه منطقی این مربی انتخاب شد و باز هم بر چه منطقی با جدایی‌اش موافقت شد.

هرچند اگر منطقی پشت تصمیم‌گیری‌ها بود وضع به اینجا نمی‌رسید که چشم انتظار امتیاز دادن تیم‌های درجه دو آسیا چون بحرین و عراق باشیم تا بلکه راه صعودمان به مرحله بعد باز شود.

در هر صورت این مربی هم پرکشید تا دوباره تیم ملی در این وانفسای صعود و سقوط منتظر یک مربی دیگر باشد.

ویلموتس با سلام و صلوات آمد و قرار بود این یکی مانند کیروش نشود.

فدراسیون‌نشین‌ها از تغییر روش خود برای اداره مربی جدید می‌گفتند و روزهای بدون حاشیه را نوید می‌دادند.

اما با فرار ویلموتس به نظر می‌رسد باید مرکز ایجاد حاشیه را خود فدراسیون بدانیم.

فدراسیونی که نه با مربی خودکامه‌ای چون کیروش درست رفتار کرد و نه با ویلموتس سربه‌راه و گوش به فرمان.

مشکلات برخلاف آنچه تصور می‌شود از روی نیمکت تیم ملی شروع نمی‌شود. بلکه از ساختمان فدراسیون فوتبال است که فوتبال ملی متضرر می‌شود.

برانکو احتمالا نسخه جدید فدراسیون برای نیمکت تیم ملی است. یک مربی پخته، موفق و امتحان‌پس‌داده و البته آشنا با فوتبال ما.

اما اگر فکر می کنید برانکو سدی مقابلش وجود ندارد، سخت در اشتباه هستید.

او هفت جام در سه سال برای پرسپولیس کسب کرده است و محبوبیت بالایی دارد. موفق‌ترین مربی خارجی تیم ملی نیز هست.

اما همین مربی علاوه بر حریفان، باید با فدراسیونی کار کند که بی‌برنامگی، حاشیه و ناکارآمدی ویژگی اصلی آن است.

پایان پیام