مسابقه مافیا نقطه امید در زمانه کم‌اثر بودن برنامه‌های تلویزیونی

مسابقه مافیا نقطه امید در زمانه کم‌اثر بودن برنامه‌های تلویزیونی

پایگاه خبری گلونی انوشه میرمجلسی: بازی مافیا از آن دست بازی‌های گروهی است که در سال‌های اخیر مورد استقبال واقع شده است. بازی گروهی که نیازمند تحلیل، تامل، صبر و البته سخن‌وری و قدرت بیان قوی است.

شبکه سلامت سیما در اقدام قابل تاملی این بازی گروهی را به صورت تلویزیونی تهیه و پخش کرده است که شب گذشته آخرین قسمت از سری اول آن روی آنتن رفت.

مسابقه مافیا

اما ذکر چند نکته درباره این بازی و به طور ویژه نسخه تلویزیونی‌اش لازم است.

اول اینکه در نسخه تلویزیونی این برنامه، اجرای بسیار قدرتمند و متفاوت بهنام تشکر در نقش راوی حائز اهمیت است.

نقشی کلیدی که گاهی کاملا در سایه بود و گاهی کاملا در رأس. بهنام تشکر با اجرای دقیق و هوشمندانه این برنامه توانست خط مشخصی میان اداره بازی در نقش راوی و اجرای یک برنامه تلویزیونی ایجاد کند.

از سوی دیگر تنها حضور یک راوی قدرتمند، که از تاثیر کلام و لحن در گفتار باخبر است؛ می‌توانست به بازی ریتم بدهد که به نظر می‌رسد بهنام تشکر از تجربیات سال‌های طولانی فعالیت خود در این برنامه به خوبی استفاده کرده است.

نکته دوم، فضاسازی کلی برنامه است. آنچه مخاطب از یک برنامه با طرح مسابقه انتظار دارد فضایی ملموس و قابل درک است.

تمامی نشانه‌ها در دکور، بهره‌مندی از نور، به کارگیری هوشمندانه افکت‌های صوتی و گرافیکی و… در خدمت برنامه بود و به تقویت فضاسازی و درک درست مخاطب از بازی کمک می‌کرد.

به طور مثال استفاده از افکت شلیک در هنگام حملات مافیا در شب، صدای خروس به عنوان نشانه آغاز روز یا صدای گرگ به عنوان نشانه‌ای از شب؛ به افزایش هیجان بازی و بالارفتن ریتم آن کمک می‌کرد.

نکته سوم، بخش‌های مختلف برنامه همگی درست و به جا طراحی شده بودند؛ از پشت صحنه بازی‌ها تا آیتم تحلیلی که پس از پایان بازی پخش می‌شد. از طرفی یکی از نکات مهم این برنامه، شکل‌دهی به هویت آن بود.

آخرین برنامه، به بازی عوامل پشت صحنه اختصاص داشت. سنت‌شکنی جالبی که علاوه بر ایجاد عاطفه و شناخت میان مخاطب و عوامل برنامه؛ به تثبیت هویت ذهنی مخاطب نیز کمک می‌کند.

و نکته چهارم و پایانی اینکه به گفته مجری طرح این برنامه، هدف اصلی از ساخت چنین برنامه‌ای ایجاد فضایی برای تامل درباره اعتیاد و بسترهای اجتماعی آن است. «تشخیص» یکی از کلیدواژه‌های پرتکرار این برنامه بود که به طور مشخص می‌تواند به زمینه‌های اجتماعی بروز اعتیاد نیز مرتبط باشد.

شک، تامل، تحلیل و تشخیص درست می‌تواند مسیر اعتیاد را سد کند.

مسابقه مافیا با اجرای بهنام تشکر

به نظر می‌رسد در دوره افول برنامه‌های تلویزیونی و کم شدن مخاطبان این رسانه، توجه به چنین برنامه‌های خوش ساخت و حساب‌شده‌ای می‌تواند راهگشا باشد.

به شرط آنکه شبکه‌های تلویزیونی از حجم برنامه‌های پرشمار با بودجه‌های بالا و مهمان‌های کم‌رمق و کم‌اثر بکاهند و به چنین برنامه‌هایی توجه کنند. برنامه‌هایی که مستقیم با قدرت تحلیل مخاطب سروکار دارد.

و چه چیزی برای رسانه آن هم در سطح ملی، از این مهمتر که رسالت خود را درست انجام دهد.

بازی مافیا را می‌توان بازی زندگی تعبیر کرد. درست مثل زندگی که با آدم‌ها و روابط پیچیده‌ای سروکار داریم؛ بازی مافیا نیز با همین روابط تعریف می‌شود؛ از فهم ساده‌ترین نشانه‌های زبان بدن تا درک عمیق‌ترین لایه گفته‌های افراد و تشخیص به جا و منطقی نقش‌ها.

همه اینها می‌شود بازی مافیا. و شاید جذاب‌ترین تعریف برای این بازی، همین جمله باشد که «بازی مافیا، بازی اقلیت آگاه در مقابل اکثریت ناآگاه است».

پایان پیام