شنای پروانه چرخشی از انفعال به کنشگری
این فیلم در تیرماه ۹۹ اکران شده است.
یک فیلم به شدت خاص که نظر منتقدان و مردم را جلب کرده است.
برای دیدن ویدئوها از پایین صفحه وارد نسخه دسکتاپ بشوید.
فیلم انتخاب شده توسط مردم به عنوان بهترین فیلم در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تقدیم به خود مردم برای بازگشایی سینماها در سراسر کشور #شنای_پروانه#سینما_زنده_است#اول_تیر
— Rasoul sadrameli (@rsadrameli) June 13, 2020
پایگاه خبری گلونی انوشه میرمجلسی: «شنای پروانه» سینما به معنای واقعی است؛ میخکوب در صندلی و حیران از ماجراهای فیلم. با بازی‌هایی به شدت قوی؛ جواد عزتی که هر بار قوی‌تر از قبل ظاهر می‌شود، علی شادمان و پانته‌آ بهرام با نقش‌هایی متفاوت و درخشان و طناز طباطبایی با نقشی کوتاه اما پررنگ در همه قصه.
قصه‌ای نفس‌گیر که هر لحظه به نحوی مخاطب را شگفت‌زده می‌کرد. گاهی با خشونت مهارنشدنی، گاهی با فقر و وضعیت تلخ کارتن‌خوابها، گاهی با قصه‌های بی‌رحمِ جاری در زیر پوست شهر و گاهی با درماندگی و در نهایت با یک تصمیم‌گیری در یک دو راهی سخت.
شنای پروانه چرخشی از انفعال به کنشگری
نهایت هنرمندی
همه اینها می‌تواند قصه یک فیلم باشد اما در «شنای پروانه» همه اینها با نهایت هنرمندی کنار هم قرار گرفته است. نهایت هنرمندی و اوج خشونت. به همین دلیل، اندیشیدن به اسم فیلم اهمیت دارد. «شنای پروانه» یکی از زیباترین و مشکل‌ترین انواع شنا است که اجرای آن نیاز به تکنیک دارد تا درست انجام شود. شنای پروانه یعنی هنرمندی «محمد کارت» در روایت فیلم.
خلاصه اینکه، تماشای این فیلم را به همه کسانی که به چنین سینمای هوشمندانه‌ای نیاز دارند، توصیه می‌کنم؛ سینمایی که در نهایت هنرمندی شما را بر روی صندلی سینما میخکوب کند.
موضوع خاص
محمد کارت کارگردان درباره پروسه ساخت این فیلم توضیح داد: ساخت این اثر برای ما پیچیده بود زیرا موضوع خاصی داشت. تحقیق میدانی برای این فیلم به اندازه سن من ۳۳ سال طول کشیده، زیرا من خودم بچه این بافت هستم و در شهرهای مختلف مستند و فیلم ساخته‌ام. این فیلم درباره جنوب شهر نیست بلکه فقط بافت آن جنوب شهر است و دغدغه روز کل جامعه را بیان می‌کند
پایان پیام