گلونی

ستاد مقابله با ویروس کرونا هرروز وعده می‌دهد؛ حالا ما مردم چه باید بکنیم؟

ستاد مقابله با ویروس کرونا هرروز وعده می‌دهد؛ حالا ما مردم چه باید بکنیم؟

ستاد مقابله با ویروس کرونا هرروز وعده می‌دهد؛ حالا ما مردم چه باید بکنیم؟

ستاد مقابله با ویروس کرونا هرروز وعده می‌دهد؛ حالا ما مردم چه باید بکنیم؟

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: دولت به هزاران دلیل نمی‌تواند پاسخگوی همه نیازهای پزشکی و تجهیزاتی مردم در مبارزه با ویروس کرونا باشد. در این شرایط واکنش مردم باید چگونه باشد؟

ستاد مقابله با ویروس کرونا

از همان ابتدای شیوع ویروس کرونا در کشور کمبود لوازم پزشکی و مواد ضد عفونی وجود داشت.

در همان روزهای نخست داروخانه‌ها دستکش، ماسک و مواد ضدعفونی الکی تمام کردند و خرید و فروش این لوازم در بازار سیاه انجام می‌شد.

تاکنون هم وضعیت تفاوتی نداشته است و دولت در تامین این لوازم برای عموم مردم ناتوان نشان داده است.

حتی در بسیاری از بیمارستان‌های ویژه پذیرش بیماران کرونایی، کمبود لوازم پزشکی وجود دارد.

هنوز پرستاران و پزشکان در تامین لباس ضد عفونی و لوازم دیگر درمانده‌اند.

هر روز وزارت بهداشت و ستاد مقابله با ویروس کرونا از ساخت و توزیع و یا وارد کردن این لوازم می‌گوید و وعده می‌دهد که کمبودها برطرف می‌شود.

اما عملا تغییر چندانی در وضعیت بازار دیده نمی‌شود و همچنان در استان‌هایی مثل گیلان، مازندران، اصفهان، لرستان، خوزستان و حتی تهران مردم به راحتی نمی‌توانند تجهیزات ضدعفونی تهیه کنند.

این در حالی است که اگر بتوانیم این لوازم را تهیه کنیم باید مبالغ بالایی بپردازیم.

با توجه به این موضوع، درصد بالایی از جمعیت کشور هم که توان مالی مناسبی ندارد حتی فکر خرید این لوازم را از سر بیرون کرده‌اند.

اکنون در این شرایط باید چه کرد؟ آیا باید دست روی دست گذاشت و شاهد تلف شدن بیماران و پرستاران بود؟

باز هم باید خود مردم به داد خودشان برسند. ناتوانی دولت دلیل خوبی برای بی‌خیالی ما نیست.

همانطور که در زلزله‌، سیل و دیگر بلایای طبیعی و غیر طبیعی مردم دست به کار می‌شوند و به هموطنان خود کمک می‌کنند، در این موضوع هم باید کمک‌های خود را دریغ نکنند.

نشستن و غر زدن برای ناکارآمدی سیستم‌های دولتی دردی را از پرستاران و کادر درمانی بیمارستان‌های رشت، انزلی، الشتر، قم و دیگر نقاط بحرانی کشور درمان نمی‌کند.

باید کمک‌های مردمی هرچه زودتر ساماندهی شوند و به دست مروم و کادر درمانی مناطق نیازمند برسد.

نتیجه انفعال و ناله‌کردن از کمبودها، از دست دست رفتن جان هموطنانمان است. گلایه‌ها را بگذاریم وقت مناسب‌تری.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل