اشتباهات هولناک یک دختر مبتلا به کرونا را بخوانید و هرگز آن‌ها را تکرار نکنید

اشتباهات هولناک یک دختر مبتلا به کرونا را بخوانید و هرگز آن‌ها را تکرار نکنید

به گزارش پایگاه خبری گلونی یکی از کاربران توئیتر که به کرونا مبتلا شده و سپس بهبود یافته است رشته توئیتی را در صفحه شخصی خود منتشر کرده تا دیگران بخوانند و حداقل اشتباهات او را تکرار نکنند.

اشتباهات هولناک یک دختر مبتلا به کرونا

او رشته تویت خود را اینگونه آغاز می‌کند:

۱. جمعه ۲ اسفند با استرس ابتلا به کرونا و با تهدید رهبر گروه بخاطر اخراج از گروه در صورت عدم حضور از رشت به تهران راه افتادم. گفتن کرونا توهم و شایعه‌س و از شما بعیده این چرندیات و شایعات رو باور کنین. ما اما ته دلمون راضی به رفتن نبودیم و راهی تهران شدیم. توی اتوبوس خیلیا/

— ?مامان گربه‌ها? (@Motherofcatsing) March 9, 2020

اشتباهات هولناک یک دختر مبتلا به کرونا

وی سپس نوشت: سرفه می‌کردن ولی نه ماسک داشتن نه دستکش. من یه ماسک فیلتردار داشتم و زده بودم.

کناردستیم یه دختری بود که ماسک زده بود و سرفه می‌کرد و با هیچکس حرف نمی‌زد و حتی جواب سوالام رو نمی‌داد.

با خودم گفتم من که ماسک زدم پس چیزیم نمی‌شه. وقتی رسیدم تهران اول دستم رو خوب شستم.

خیال کردم چون موارد بهداشتی رو رعایت کردم چیزیم نمی‌شه اما نزدیکای عصر ضعف شدیدی سراغم اومد در حدی که نای حرف زدن یا غذا خوردن نداشتم.

با این وجود مهمونی دعوت بودم و رفتم مهمونی (که خیلی کار اشتباهی بود) بازم باورم نمی‌شد من کرونا گرفته باشم همه‌ش می‌گفتم به خاطر ترس حالم بد شده.

توی مهمونی حالم بدتر شد. کم کم صدام برگشت. سعی کردم با هیچکس دست ندم و نزدیک کسی نشم.

برگشتم خونه‌ (تو تهران) نیمه شب بود. سعی کردم بخوابم ولی تا صبح نتونستم بخوابم. یه حالت توهم بین خواب و بیداری داشتم همش اخبار مربوط به کرونا از جلوی چشمم رد می‌شد و دیگه فهمیده بودم که گرفتم.

تا صبح لرز داشتم. سعی می‌کردم همه جارو با الکل ضدعفونی کنم که هم‌خونه‌م نگیره.

بازم به خودم می‌گفتم امکان نداره کرونا باشه و توهم زدم. اما صبح نتونستم از جام بلند شم.

بدنم به شدت خسته و سنگین بود. ظهر غذا سفارش دادم گفتم شاید ضعفم بخاطر گرسنگی باشه. اما تا عصر که اجرا داشتیم نمی‌تونستم از جام بلند شم.

عصر شد (بازم به اشتباه) پاشدم رفتم سر اجرا. سرم‌ گیج می‌رفت و هر لحظه می‌ترسیدم جلوی جمعیت غش کنم بیفتم.

همش چشمام سیاهی می‌رفت. اخبار کرونا تو رشت از طرف دوستای پرستارمون بهمون رسید و تصمیم گرفتیم بر خلاف نظر رهبر گروه برای اجرای دوشنبه نمونیم و برگردیم.

دوستم ن. دستش رو گذاشت رو سرم و دید تب دارم.

بچه‌ها گفتن بمون تهران برو تست کرونا بده ولی من نگران مادرم بودم که تو رشت تنهاست و نباید از خونه بره بیرون واسه خرید (خیر سرم!) خلاصه بازم با ذهنیت اینکه من کرونا ندارم با اتوبوس برگشتم رشت.

ساعت ۵ صبح با چنان حال وحشتناکی رسیدم خونه. مادرم پاشد تو اتاقم راهش ندادم و گفتم من کرونا گرفتم.

از اون روز تا دو هفته خوابیدم. در این میان مادرم هم ازم گرفت ولی من دکتر نرفتم چون می‌گفتن استان آلوده شده. خودم رو تو اتاقم قرنطینه کردم و دو هفته رو نمی‌دونم چطوری گذشت فقط میدونم خواب بودم و مادرم برام غذا می‌آورد.

اول با ضعف و بی‌حالی شروع شد بعد تب ۳۷ درجه اضافه شد بعد حس بویایی و چشاییم رو از دست دادم.

بعد بدن‌درد شدید اضافه شد و گوش درد وحشتناک. بعد سردرد و نهایتاً تنگی نفس و سرفه‌های خشک شدید. تو اون دو هفته مایعات و آبمیوه خوردم فقط. بعد حالم بهتر شد.

اما مادرم داشت مرحله به مرحله مراحلی که من تجربه کرده بودم رو تجربه می‌کرد.

در این میان فهمیدم ن. که دستش رو پیشونیم گذاشته بود حالش بد شده و تست کرونا داده و مثبت شده.‌

در همون حال یهو حال مادرم رو به وخامت رفت. تنگی نفس‌ها شدید شد و سرفه‌ها بیشتر.

بردیمش بیمارستان آریا.‌سی‌تی اسکن گرفتن گفتن ریه درگیره و احتمال زیاد کروناست ولی جای بستری نداریم.

 سه روز تمام بیمارستان‌های رشت رو رفتیم. شب آخر مادرم از ترس خفگی خودش نمی‌خوابید می‌گفت انگار یه لایه داره تو سینه‌م تشکیل میشه و راه تنفس رو می‌بنده.

فردا صبحش از طریق آشنا و پارتی بازی تونستیم بستریش کنیم. بعد فهمیدم چند تا از بچه‌های توی مهمونی هم ازم گرفتن ولی مثل خودم تو خونه موندن و خوب شدن.

اشتباهات هولناک یک دختر مبتلا به کرونا

قبل از بستری داروهایی که دکتر واسه مامان نوشته‌ بود رو پیدا نمی‌کردیم و از تهران دوستم خرید و فرستاد برامون.

کرونا نه توهم بود نه اخبار دروغ بود. دوستای پزشک و پرستارم می‌گفتن روزی ۷ ۸ تا فوتی داریم.‌

مادرم که بستری شد این رو با چشم خودش دید و طفلی خیلی تو روحیه‌ش تاثیر بد گذاشت.

الان خدا رو شکر بهتره و دکتر گفت سه روز دیگه مرخص می‌شه. ولی داییم تهران تو فرودگاه گرفته بود الان تو سی‌سی‌یو تحت مراقبت‌های ویژه‌س متاسفانه.

کرونا رو شوخی نگیرید. منتظر نمونید تا سر خودتون بیاد تا بفهمین جریان چقد جدیه.

خودتون رو تو خونه قرنطینه کنید. من ماسک و دستکش داشتم ولی مبتلا شدم.

این مساله بازی با جون خودتون و دیگرانه. شاید بدن شما قوی باشه و رد کنه ولی باعث بیماری یا مرگ فردی بشید که بدنش ضعیفتره.

قرنطینه و نکات بهداشتی رو جدی بگیرید. کشور برای چنین شرایطی بستر مناسب نداره. تو رشت فاجعه رخ داده نذاریم باقی شهرها با وضعیت قرمز برسن.‌

پایان پیام