جلسه سازمان جهانی بهداشت در روز دوشنبه ۲۵ فروردین چه حواشی داشت؟

خلاصه جلسه روز دوشنبه ۲۵ فروردین سازمان جهانی بهداشت را بخوانید. جلسه سازمان جهانی بهداشت در روز دوشنبه ۲۵فروردین چه حواشی داشت؟

به گزارش پایگاه خبری گلونی جلسه‌ی روز دوشنبه ۲۵ فروردین سازمان جهانی بهداشت با حضور دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس رییس سازمان جهانی بهداشت، و دستیارانش دکتر مایک رایان رییس برنامه امور اضطراری سازمان جهانی بهداشت‌ و دکتر ماریا ون کرکو مدیر فنی برنامه اضطراری سازمان جهانی بهداشت بدون حضور خبرنگاران برگزار شد.

جلسه سازمان جهانی بهداشت

خبرنگاران به صورت آنلاین سوالات خود را در این کنفرانس خبری مطرح کردند.

تدروس: برخی از کشورها و جوامع اکنون چندین هفته محدودیت اجتماعی و اقتصادی را تحمل کرده‌اند.

برخی از کشورها در نظر دارند چه زمانی می‌توانند این محدودیت‌ها را بردارند. دیگران در نظر دارند که آیا و چه زمانی آنها را پیاده کنند.

در هر دو مورد، این تصمیمات باید قبل از هر چیز مبتنی بر حمایت از سلامت انسان باشد و با آنچه در مورد ویروس می‌دانیم و چگونه رفتار می‌کند، هدایت شود.

همانطور که قبلاً بارها گفتیم، این ویروس جدید است و اولین بیماری همه‌گیر ناشی از کرونا ویروس است.

همه ما همیشه یاد می‌گیریم و بر اساس آخرین شواهد موجود، استراتژی خود را تنظیم می‌کنیم.

ما فقط می‌توانیم آنچه را که می‌دانیم بگوییم و فقط می‌توانیم بر اساس آنچه می‌دانیم عمل کنیم.

شواهد از چند کشور به ما تصویری واضح‌تر درباره این ویروس، نحوه رفتار آن، نحوه متوقف کردن آن و نحوه درمان آن ارائه می‌دهد.

ما می‌دانیم که COVID-19 به سرعت گسترش می‌یابد و می‌دانیم که کشنده است – ۱۰ برابر کشنده‌تر از آنفولانزای همه‌گیر ۲۰۰۹.

ما می‌دانیم که ویروس می‌تواند در محیط‌های شلوغی مانند خانه‌های سالمندان راحت‌تر گسترش یابد.

ما می‌دانیم که یافتن موارد اولیه، آزمایش، جداسازی و مراقبت از هر مورد ابتلا و ردیابی افرادی که با فرد مبتلا در ارتباط بوده‌اند برای متوقف کردن انتقال ضروری است.

ما می‌دانیم که در بعضی از کشورها، موارد ابتلا هر ۳ تا ۴ روز در حال دوبرابر شدن است.

با این حال، در حالی که COVID-19 خیلی سریع شتاب می‌یابد، با سرعت بسیار کمتری کاهش می‌یابد.

به عبارت دیگر، روند نزولی بسیار کندتر از سرعت شیوع آن است.

این بدان معناست که اقدامات کنترلی باید به آرامی و با کنترل برداشته شود. و این یکباره نمی‌تواند اتفاق بیفتد.

اقدامات كنترلی را فقط در صورتی كه اقدامات بهداشتی و درمانی مناسب انجام شود می‌توان کاهش داد، از جمله این اقدامات افزایش ظرفيت برای رديابی افرادی که با بیمار در تماس بوده‌اند است.

اما در حالی که برخی از کشورها در حال بررسی چگونگی کاهش محدودیت‌ها هستند، برخی دیگر در نظر دارند که آیا آنها را پیاده کنند یا نه – به ویژه بسیاری از کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین.

در کشورهایی که جمعیت فقیر زیادی دارند، ممکن است در خانه ماندن و سایر محدودیت‌هایی که در برخی از کشورهای پردرآمد پیاده می‌شود عملی نباشد.

بسیاری از افراد فقیر، مهاجران و پناهندگان در حال حاضر در شرایط پرازدحام و با منابع اندک و دسترسی اندک به مراقبت‌های بهداشتی زندگی می‌کنند.

وقتی به کار روزانه خود برای سیر کردن شکم خود نیاز دارید، چگونه می‌توانید در این تعطیلی‌ها زنده بمانید؟

گزارش‌های خبری از سراسر جهان توضیح می‌دهند که چه تعداد از مردم در معرض خطر عدم دسترسی به مواد غذایی هستند.

در همین حال، مدارس برای حدود ۱.۴ میلیارد کودک تعطیل شده‌اند.

این امر باعث متوقف شدن تحصیلات آنها شده است، برخی در معرض خطر سوءاستفاده قرار گرفته و بسیاری از بچه‌ها را از منبع اصلی غذایی خود محروم ساخته است.

هر دولت باید ضمن حمایت از همه شهروندان و به ویژه آسیب پذیرترین مردم، وضعیت خود را ارزیابی کند.

برای حمایت از کشورها در تصمیم‌گیری‌ها، WHO فردا توصیه‌های استراتژیک خود را منتشر خواهد کرد.

استراتژی جدید خلاصه‌ای است از چیزهایی که ما آموخته‌ایم و راه پیش‌ رو را ترسیم می‌کند.

این شامل شش معیار برای کشورها است تا آنها محدودیت‌ها را رفع کنند:

اول، شیوع بیماری کنترل شده باشد.

دوم اینکه، ظرفیت‌های سیستم بهداشتی و درمانی برای شناسایی، آزمایش، جداسازی و معالجه هر مورد و ردیابی افرادی که با فرد مبتلا در ارتباط بوده‌اند وجود داشته باشد.

سوم، خطر شیوع در مناطق ویژه مانند مراکز درمانی و خانه‌های سالمندان به حداقل رسیده باشد.

چهارم، اقدامات پیشگیرانه در ادارات، مدارس و سایر مکان‌هایی که برای رفتن افراد ضروری است، وجود داشته باشد.

پنجم اینکه، ریسک انتقال بیماری قابل مدیریت باشد.

ششم، این که جوامع کاملاً آموزش دیده باشد، توانایی این را داشته باشند که با «نرم جدید» سازگار شوند.

هر کشوری باید با هدف دستیابی به وضعیت پایدار انتقال یا عدم انتقال، مجموعه گسترده‌ای از اقدامات را برای کاهش سرعت انتقال و نجات جان انسان‌ها اجرا کند.

مترجم: مریم قره‌گزلو

پایان پیام