کوشکی و دلبر هم به زیستگاه طبیعی یوزپلنگ بازگشتند
کوشکی و دلبر هم به زیستگاه طبیعی یوزپلنگ بازگشتند
دو یوزپلنگ ایرانی باقی مانده در پارک پردیسان، کوشکی و دلبر، به زیستگاه طبیعی یوزپلنگ در استان سمنان بازگشتند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، دو قلاده یوزی که در پارک پردیسان نگهداری می شدند برای ادامه تحقیقات به پارک ملی و ذخیره گاه زیستکره توران، واقع در استان سمنان بازگشتند.
کوشکی و دلبر هم به زیستگاه طبیعی یوزپلنگ بازگشتند
ویدئو مربوط به کوشکی یوزپلنگ نر است
در فرآیند زنده گیری و انتقال این دو یوزپلنگ که به وسیله دامپزشکان سازمان حفاظت محیط زیست وهمکاری تیم تخصصی بیمارستان دامپزشکی تهران انجام شد، ابتدا دلبر (یوزپلنگ ماده) بیهوش و پس از انجام آزمایش‌های مختلف، سونوگرافی و رادیولوژی، وارد مرحله ریکاوری شد و در باکس مخصوص انتقال به هوش آمد.
پس از آن، بلافاصله، بیهوشی کوشکی، یوزپلنگ نر، در دستور کار قرار گرفت و پس از بیهوشی و انجام آزمایش های لازم، سونوگرافی وعکس برداری رادیولوژی، ریکاوری شد و به هوش آمد.
لازم به ذکر است پس از طی این فرآیند که حدود ۳ ساعت به طول انجامید، این دو یوزپلنگ به زیستگاه طبیعی خویش انتقال یافتند. ایران، یوزپلنگ ماده جوانتر ده روز قبل به پارک ملی توران منتقل شده بود.
فرناز حیدری در روزنامه اعتماد نوشت:
ابعاد جمعيت زنده يوزپلنگ‌ها در ايران به شكل صحيح و مستند برآورد نشده است و دلايل متعددی هم برای اين موضوع وجود دارد.
به عنوان مثال هيچ‌كدام از روش‌های موجود برای تخمين جمعيت يوز را نمی‌توان به راحتی با شرايط حيوانی تطبيق داد كه تراكم جمعيتی خيلي پايينی دارد و وسعت زيستگاه‌های مناسب براي آن نيز چيزی بيش از وسعت كشور ايتالياست.
اما فارغ از محدوديت‌های مرتبط با روش‌های مطالعاتی، اين فرضيه كه جمعيت يوزها در ايران رو به كاهش است، براساس شواهد مستندی نظير كاهش جمعيت گونه‌های طعمه و كاهش تعداد ركوردها منطقی به نظر می‌رسد.
حال پرسش اينجاست كه براي بقای اين گربه‌سان ارزشمند چه بايد كرد؟
حفاظت از زيستگاه يا تكثير، كداميك مهم‌تر است؟
سمنان و بخت گره‌خورده زاد و ولد يوزها
کوشکی و دلبر هم به زیستگاه طبیعی یوزپلنگ بازگشتند
همشهری آنلاين در گزارشي به نقل از امير عبدوس مديركل حفاظت محيط زيست سمنان، عنوان كرده كه تنها اميد براي ازدياد نسل در ايران، ماده‌يوزپلنگ جوان است.
بنابراين در تاريخ ۱۸ فروردين سال جاری اين حيوان را به توران كه زيستگاه اصلی و تنها زيستگاه زادآور يوز آسيايی در ايران و جهان است، منتقل كرديم.
در همين حال افشين عليزاده، دانشيار گروه محيط زيست دانشكده منابع طبيعی دانشگاه تهران و متخصص اكولوژی حيات وحش و مديريت زيستگاه‌ها در اين زمينه به «اعتماد» می‌گويد:
«برنامه سازمان هنوز برای ما مشخص نيست اما چيزی كه مسلم است، اين است كه جفت‌گيری و توليدمثل يوزپلنگ خيلي موضوع پيچيده‌ای است.
يوزپلنگ از بسياري جهات با خيلی از پستانداران ديگر فرق دارد. هنوز كه هنوز است در دنيا نتوانسته‌اند تكثير يوزپلنگ را به صورت مصنوعی انجام دهند.
اتفاقی و شانسی اگر يوز ماده‌ای آمادگی داشته باشد و يوز نری هم آماده باشد، آنها را به هم نزديك می‌كنند اما اين كار بيشتر بر شانس متكی است.
در موسسه اسميتسونين كارهای زيادی مانند هورمون‌گيری در شرايط مختلف مانند زمان شنيدن صدا يا زمان ديدن و … انجام شده و با اين همه به يك نتيجه مشخصی نرسيده‌اند اما دريافته‌اند كه تواتر سيكل هورمونی كه بالا و پايين می‌رود، از الگوی خاصی پيروی نمی‌كند يا حتی اگر الگوی خاصی دارد، محققان هنوز متوجه آن الگو نشده‌اند.
اين كاری است كه در اسارت روي ۳۰۰ الي ۴۰۰ يوزپلنگ آفريقايی انجام شده و از آنها زاده‌هايی متولد شده‌اند كه بين باغ‌وحش‌ها جابه‌جا شده‌اند و هيچ‌كدام در طبيعت رهاسازی نشده‌اند.»
عليزاده صحبت‌هايش را اين‌گونه ادامه می‌دهد: «مهم‌ترين مشكل ما اين است كه زيستگاه جانور هنوز تهديد می‌شود، ممكن است كه حفاظت صورت بگيرد اما امكانات به قدری كم است كه هنوز زيستگاه آماده نيست و در اين شرايط ما به فكر تكثير و رهاسازی در طبيعت هستيم.
من اين را مثبت می‌بينم كه تكثير در اسارتی صورت بگيرد يعني قبل از اينكه يوز در طبيعت منقرض شود، بتوانيم چند فرد هم در اسارت تكثير كنيم ولي حفاظت از زيستگاه مهم‌تر است.
زيستگاه مفهومش منطقه‌ای است كه تمام شرايط زيستی اعم از تغذيه‌ای، رفتاری، ژنتيكی و … را براي يك جانور مهيا كند كه آن جانور بتواند تمام دوران زندگی شامل تغذيه، زادآوری، بزرگ‌كردن بچه‌ها، پناه و همه‌چيز را در آن بگذراند و با آن نيز سازگار شده باشد.
ممكن است يك حيوان زيستگاه بالقوه ديگری هم داشته باشد اما برای رهاسازی در آن زيستگاه بالقوه مشكلات عديده‌ای وجود خواهد داشت.
اين يوز ماده‌ای كه ما الان دوباره به توران برگردانده‌ايم، بعد از گذشت اين همه مدتی كه در تهران بوده با آن زيستگاه سازگاری ندارد.
اين يوز تمام دوران كودكی‌اش را يعني زمانی كه بايد از طبيعت می‌آموخته، در تهران بوده بنابراين نگهداری آن در شرايط وحشی كار را خيلی سخت می‌كند.»
حفاظت از زيستگاه‌ها
عليزاده در عين حال به بحث‌های كارشناسی در دوره معاونت پيشين محيط طبيعی سازمان اشاره می‌كند و می‌گويد:
«تا جايی كه خاطرم هست در آن زمان به اين جمع‌بندی رسيديم كه حفاظت از زيستگاه‌ها، طعمه‌ها و تمام اجزای زيستگاه بايد در اولويت باشد و در كنار آن و به موازاتش اقدامات برای تكثير (اسارت يا نيمه‌اسارت) قرار داشتند تا اگر احيانا در طبيعت اتفاقی رخ داد، ما دير نكرده باشيم.»
پایان پیام
کد خبر : 159878 ساعت خبر : 4:11 ب.ظ