برخی آموزگاران با تدریس به صورت مجازی میانه‌ای ندارند
پایگاه خبری گلونی راضیه حسینی: این روزها معلمان زیادی مشغول تدریس به صورت مجازی هستند و با تمام سختی و کند بودن اینترنت و اعتراض بچه‌ها ساخته‌اند، چون هدف‌شان در اولویت است و دغدغه یادگیری دانش‌آموزان‌شان را دارند.
همان‌ها که چندین ماه در کلاس درس، معلم‌شان بودند و حالا نگران وضعیت تحصیلی‌شان هستند.
می‌خواهند با تمام توان هر آن‌چه می‌دانند آموزش دهند و دانش‌آموزانی موفق برای پایه بالاتر آماده کنند.
اما متأسفانه این بین هستند معلمانی که گویا به تدریس مجازی اعتقاد ندارند و یا شاید نمی‌توانند از عهده این کار برآیند.
کاری که بسیاری از معلمین روستاهای کوچک به نحو احسن از عهده‌اش برآمده‌اند و معلمی در شهر نمی‌تواند انجام بدهد.
برخی آموزگاران با تدریس به صورت مجازی میانه‌ای ندارند
برخی معلمین عزیز کار را راحت کرده، هر روز فقط یک پیام در سامانه شاد می‌فرستند که «عزیزان دلم شبکه آموزش را ببینید خیلی خوبه، بعد که دیدید این تکلیف‌ها رو انجام بدید.» و بعد مادران می‌مانند و دانش‌آموزانی پر از سؤال.
مادرانی که شیوه تحصیل‌شان صد و هشتاد درجه با شیوه‌های امروزی فرق دارد و سرآخر طوری گیج می‌شوند که جواب دو بعلاوه دو را هم فراموش می‌کنند.
این روزها در مقابل گروه‌های کلاسی که در سامانه شاد پر از تدریس و سؤال و جواب معلمین و دانش‌آموزان است، گروه‌هایی وجود دارد که مانند بیابان برهوت، خالی است و فقط هر چند ساعت یک‌بار سواری با یک پیام از آنجا رد می‌شود و تازه آن هم متوجه می‌شود راه را اشتباه آمده می‌خواسته به گروه بغلی برود.
به نظر می‌رسد مسئولین محترم آموزش و پرورش نیاز است کنترل بیشتری روی این سامانه داشه باشند و از معلمینی که تا به حال هیچ آموزشی به دانش‌آموزان نداده‌اند انتظار پاسخگویی درست داشته باشند.
البته مطمئن هستیم که تعداد چنین آموزگارانی بسیار کم است اما همین افراد سرنوشت درسی تعداد زیادی از فرزندان ایران در دستان‌شان است و باید توجه بیشتری داشته باشند.
پایان پیام