شبکه شاد برای گسترش شادی در بین دانش‌آموزان ایرانی تأسیس گردید
شبکه شاد از روز اول برای گسترش شادی در بین دانش‌آموزان ایرانی تأسیس گردید
پایگاه خبری گلونی بهاره حاصلیان: روز یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به اینکه آموزش و پرورش در بحث استفاده از «شبکه شاد» باید انعطاف داشته باشد گفت:« اجبار و تهدید معلمان که حتماً باید شاد را نصب کنند و در غیر اینصورت پرونده به هیأت تخلفات اداری ارسال می‌شود، در شأن آموزش و پرورش نیست».
به طور پیش فرض، «شبکه آموزشی دانش‌آموزان» یا مخفف آن «شبکه شاد» همان مجموعه‌ای است که قرار است در مدت زمان قرنطینه و تعطیلی مدارس به دلیل شیوع بیماری کرونا، عهده‌دار تحصیل و تعلیم و آموزش دانش‌آموزان ایرانی باشد. و آنچه قرار بوده است از هر حیث در مدرسه به وقوع بپوندد، در این شبکه پدیدار گردد.
اما واقعیت امر این است که قصه و ماجرای شبکه شاد دقیقاً از زمانی شروع شد که در مراسم مهرماه ۹۸، رئیس جمهور محترم پرسش مهر خود را از دانش‌آموزان سراسر کشور به این ترتیب مطرح کرد که آیا محیط مدرسه دلپذیر، دلخواه و شاد است؟
ناگفته از چهره‌های دانش‌آموزان حاضر در سخنرانی به وضوح معلوم بود که محیط مدرسه دلپذیر، دلخواه و صد البته شاد نیست!
از این جهت سریعاً مسولین وزارتخانه آموزش و پرورش بر آن شدند که روی گزینه شادی کودکان و نوجوانان در مدارس سرمایه‌‌گذاری کنند.
اما از طرفی در گوشه‌ای از دلشان نگران بودند که اگر ما محیط مدرسه را شاد و دلخواه کنیم، آنوقت اگر به هر دلیلی مدرسه تعطیل شود، بچه‌ها شادی حضور در مدرسه را چگونه در خانه جبران نمایند؟
همین نگرانی سبب تأسیس «شبکه شاد» گردید. تا اگر زمانی مدرسه تعطیل شد، شادی بچه‌ها و دلپذیری فضای تعلیم تعطیل نشود.
وگرنه طبق روال عادی سیستم مدیریتی در ایران، مسولین فکر همه جای قضیه را کرده‌اند.
آنها به خوبی می‌دانند که بسیاری از دانش‌آموزان ایرانی در بعضی مناطق به موبایل هوشمند و یا دستگاه تبلت و اینترنت دسترسی ندارند.
بنابراین به کمک این شبکه نمی‌توان تعلیم همه دانش‌آموزان را تضمین کرد.
وزارت آموزش و پرورش حتا با خبر است که در سیستم استخدامی‌اش برای جبران کمبود نیروها، معلمینی با توان علمی کمتر از استاندارد تدریس، وارد عرصه تعلیم و تربیت کرده است.
پس نمی‌توان از همه معلمین توقع داشت که کلاس درس خود را مجازی برگزار کنند.
مسولین آموزش و پرورش فکر همه جای قضیه را کرده‌اند. شما اگر سری به شبکه شاد بزنید به خوبی درک خواهید کرد که در این فضا حتا یک تصویر ساده بارگذاری نمی‌شود چه برسد به تدریس.
اما معلمین که اصل ماجرا را نمی‌دانند آنها فکر می‌کنند که مسولین ابعاد تأسیس شبکه را در نظر نگرفته‌اند و با ورود به این شبکه مقاومت می‌کنند. نتیجه چه می‌شود؟
اجبار و تهدید و ارجاع پرونده دبیر خاطی به هیأت تخلفات، تا جلوی گسترش شادی در فضای آموزش وپرورش ایران گرفته نشود.
این سامانه شاد ، چه تفاوت ویژه ای با بقیه ی پیام رسان ها داره ؟ هیچ !
قرار بود داشته باشه ؟
اگر قرار نبود چرا اینقدر صرف بودجه و وقت شد ؟— گالواهه (@M_Tahere) April 18, 2020
پایان پیام
کد خبر : 160739 ساعت خبر : 1:15 ب.ظ