کشف قدیمی ترین بقایای انسان خردمند اروپا در یکی از غارهای بلغارستان
به گزارش پایگاه خبری گلونی یک دندان و قطعاتی از استخوان‌های یافت شده در یکی از غارهای بلغارستان بر اساس مطالعات دیرین‌مردم‌شناختی یک گروه تحقیق و پژوهش بین‌المللی، قدیمی‌ترین بقایای انسان خرمند (هومو ساپینس) در قاره اروپا را تشکیل می دهند.
نتیجه مطالات گروهی از محققان بین‌المللی به روی بقایای انسانی کشف شده در غار «باچو کیرو» واقع در شمال بلغارستان که در قالب مقالاتی در دو نشریه علمی بریتانیایی «نیچِر» (Nature) و «نیچر اکولوژی اند اوولوشن» Nature Ecology and Evolution (بوم‌شناسی طبیعت و تکامل) منتشر شده قدمت حضور انسان خردمند یا انسان مدرن در قاره اروپا را ۴۵ هزار ساله می‌کند.
کشف قدیمی ترین بقایای انسان خردمند
نیکلای سیراکف، یکی از مسئولان بخش جستجو و استاد موسسه باستان‌شناسی در آکادمی علوم بلغارستان می گوید:
«بقایای یافت شده مربوط به دوره‌ای است که نخستین انسان‌های خردمند از خاورمیانه پا به قاره اروپا گذاشتند.
این دوره همچنین همزیستی انسان‌های خردمند با نئاندرتال‌ها را تداعی می‌کند که بر اساس مطالعات انجام شده دست کم ۵ تا ۱۰ هزار سال طول کشیده است.»
این استاد و کارشناس دیرین‌شناسی در ادامه یادآور می‌شود که مطالعات علمی انجام شده پیش‌تر قدمت حضور نخستین گروه از انسان‌های خردمند در قاره اروپا را ۳۸ تا ۴۲ هزار سال تخمین زده بود حال آنکه با بررسی بقایای جدید مشخص می شود که آنها دست کم سه تا هفت هزار سال زودتر از زمان پیش‌بینی شده به اروپا گام نهاده بودند.
بررسی دوره انتقالی میان «نئاندرتال»ها و «هوموساپینس»ها
از سوی دیگر مؤسسه پژوهشی و آموزشی «کلژ دو فرانس» در پاریس که دو تن از اساتید آن بخشی از اعضای گروه بین‌المللی تحقیق به روی این مطالعه دیرین‌مردم‌شناختی بودند، در بیانیه‌ای تصریح کرد:
بقایای کشف شده در غار «باچو کیرو» قدیمی‌ترین نمونه شناخته شده اروپایی از حضور انسان خردمند در دوره «پارینه‌سنگی زبرین» است.
در این بیانیه آمده است: « انسان‌های مدرن حدود ۴۵ هزار سال پیش به اروپا آمدند و به تدریج جایگزین نئاندرتال‌ها در قاره سبز شدند.»
دوره انتقالی میان جمعیت نئاندرتال‌ها وهوموساپینس‌ها و همچنین گمانه‌زنی‌ها در خصوص تعامل میان آنها همواره موضوع و محور بسیاری از پرسش‌ها است که تاکنون بی‌پاسخ مانده.
حال آنکه تحقیق جدید یافته‌های تازه‌ای را برای روشن شدن ابهامات موجود در اختیار محققان قرار می‌دهد.
نخستین مطالعه دیرین شناسی انجام شده در خصوص این دوره بر اساس روش «تاریخ‌گذاری رادیوکربن» قدمت آنرا بین ۴۳ هزار و ۶۵۰ تا ۴۶ هزار و ۹۴۰ سال نشان می‌دهد.
این در حالیست که روش دوم مطالعاتی در خصوص این دوره که بر مبنای تحلیل «دی‌ان‌ای میتوکندریایی» صورت گرفته بر قدمتی ۴۲ هزار و ۶۱۶ ساله تا ۴۴ هزار و ۸۳۰ ساله تاکید دارد.
تحقیق یاد شده همچنین نشان می‌دهد که انسان‌های خردمند با توجه به همپوشانی حضورشان در اروپا با دوره سکونت نئاندرتال‌ها پیش از جایگزینی کامل به نوعی بر رفتار ساکنان قدیمی تاثیر گذاشته بودند.
پایان پیام
کد خبر : 163284 ساعت خبر : 1:53 ب.ظ