قصه لاکپشتی که برای اهالی پشتکوه پر از برکت و امید است. یک لاکپشت بعد از حدود یک ماه از داخل قیر و آسفالت زنده بیرون آمد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی محمد درویش فعال محیط زیست در صفحه شخصی خود نوشت: میگویند: لاکپشتها رفقای ملائک در روی زمینند و از معدود جاندارانی هستند که اغلب میتوانند بسیار بیشتر از آدمها زندگی کنند.
به طرز شگفتآوری توانایی نخوردن و زندهماندن دارند؛ اهل سکوتند؛ عجلهای در کارشان نیست و به مفهوم واقعی کلمه، صبر را معنی میکنند…
ماجرای جالب یک لاکپشت
ویدیوهای دیگر در نماشای گلونی
به همین دلیل وقتی شنیدم این لاکپشت خاکی از اهالی حوضه آبخیز بختگان و در قلمرو آبادبوم مشکان – پشتکوه – به مدت یک ماه در قیر گیر کرده بوده و همچنان زنده مانده، خیلی تعجب نکردم!
بیشتر اما خوشحال شدم که این دو هموطن عزیزم کوشیدند تا آن قیر و آلودگی را از او زدوده و دوباره به دامن طبیعت و همنشینی با ملائکِ حوزهی نیریز برگردانند.
البته من اگر جای این فیلمبردار بودم، قبل از آنکه لاکپشت را در طبیعت رها کنم، اندکی کاهو برایش فراهم میکردم؛ چیزی که پس از همنشینی با ملائک و یا قبل از آن! بسیار دوست دارد.
راستی میدانید راز طول عمر لاکپشتها در همین قدرتشان در تحمل گرسنگی و تشنگی است؟
و به همین دلیل کمتر هم بیمار میشوند. و هیچ میدانید که لاکپشتها به شدت موجودی اجتماعی هستند؟
از همین رو، من فکر میکنم لاکپشت قصهی ما هرگز تنهای تنها نبوده، احتمالاً شبها همدمی داشته که به او نوید آزادی بدهد و او را برای رهایی از بندِ این سیاهیهای لزج، پایدار و امیدوار نگه دارد…
الیف شافاک میگوید: «گاهی خدا همهی پنجرهها را بسته و بر درها قفل میزند! مطمئن باش آن بیرون هوا طوفانی است و خدا در حال مراقبت از توست».
شاید، رفیقِ ناپیدای آن لاکپشت هم هرشب به او میگفته: چه بهتر که اینجا گیر کردی زیر سایهی این تانکر؛ اصلاً از کجا معلوم که اگر این مجال نبود، اینک زیر چرخ لودرهای غولپیکرِ آدمزمینیها چند صدمتر آنسوتر له نمیشدی؟
چقدر زندگی میتونه شیرینتر بشه اگر شانس بیاوریم تا لاکپشتی، پرندهای، مارمولکی… را نجات دهیم؛ تا آدمی را به زندگی بازگردانیم و اجازه ندهیم تا آخرین بهانهاش – امید – را ارزان بفروشد.
پایان پیام
کد خبر : 163659 ساعت خبر : 9:35 ق.ظ