با دوچرخه روی سقف آثار تاریخی نروید
ایسنا: تصاویر منتشرشده در صفحه اینستاگرامی روابط عمومی هیات دوچرخهسواری استان قزوین در روز جمعه ۲۶ تیر نشان میدهد که تریالکاران تیم ملی در سرای سعدالسلطنه قزوین برای ضبط برنامه «چند درجه» از شبکه نسیم سراغ این بنای تاریخی رفتهاند، تا برنامهای ورزشی – نمایشی اجرا کنند!
به گزارش گلونی باز جای شکرش باقی است برای ضبط برنامه «دست فرمون» به سراغ این بنای تاریخی نرفتهاند.
البته بعید نیست با این میزان از مراقبت و نظارت، چند وقت دیگر شاهد دریفت کردن ماشینهای مسابقه، وسط سرای سعدالسلطنه قزوین باشیم. شاید هم این نوآوری و ابتکار را در شهر و سرای دیگر خرج کنند.
از نظر برخی افراد، دیده شدن مهمتراز هر چیز دیگر است و برای اینکار حاضر هستند هر بلایی سر آثار تاریخی و جاذبههای طبیعی بیاورند.
نمونه کوچک این طرز تفکر را میتوانید بر در و دیوار آثار تاریخی مشاهد کنید. ارگ کریم خان شیراز پر از این نقوش است.
اسمهایی که برای همیشه ماندگار شدند، حالا چه اهمیتی دارد به عنوان تخریبگر آثار باستانی و تاریخی، مهم اسم است که ماند و تا هفت نسل بعدشان، به شرط بقای بنا، میتوانند به این نوشته نگاه کنند و به یاد جد بزرگشان بیفتند.
البته ما از این دست افتخارات کم نداریم، چندی پیش جوانانی در مسجد شیخ لطفالله اصفهان در حالی که از در و دیوار این مسجد تاریخی به عنوان دروازه استفاده میکردند، مشغول هنرنمایی با توپ شدند!
عکس دوچرخه سواران بالای گنبد سرای سعدالسلطنه نیز به یادگار خواهد ماند تا آیندگان بینند ما چگونه از بناهای تاریخیمان محافظت میکردیم.
احتمالاً آیندگان گروهی ویژه تدارک میبینند تا بررسی کنند آثار باستانی و تاریخی ما چطور دوام آوردند و دستهجمعی نابود نشدند؟
آنها خیلی مستحکم بودند یا ما نرسیدیم همه را با خاک یکسان کنیم؟
لطفاً با دوچرخه روی سقف آثار تاریخی نروید، در جای مناسبی جز ورودی یک اثر تاریخی توپ بازی کنید.
بگذارید جلوی آیندگان کمی آبرو برایمان بماند.
با دوچرخه روی سقف آثار تاریخی نروید
رضا بختیاری ـ تهیه کننده این برنامه ـ در گفتوگو با ایسنا در این زمینه توضیح میدهد:
او با بیان اینکه این اجرا در زمان حضور شهردار قزوین و حراست انجام شده است، ادامه میدهد: این تیم بدون اجازه و مجوز از گنبد بالا نرفته است، حراست در را باز کرد و اعضای تیم فقط برای سه دقیقه روی گنبد رفتند تا تصویر هوایی برای معرفی اثر برداشته شود، در واقع هدف از حضور این افراد روی گنبد، معرفی این اثر تاریخی بود.
وی تاکید میکند: ما خودمان شیفته این اتفاق ـ حفاظت از آثار تاریخی ـ هستیم، میتوانستیم این کار را در پیست برگزار کنیم، اما چون یکی از اهدافِ برنامه جذب توریست و نشان دادن دیدنیهای ایران بود، تصویر هوایی گرفتیم و اعضای تیم، با کفش مخصوص بالا رفتند، اما سه دقیقه هم بالا نبودند بعد از گرفتن تصویر پایین آمدند.
او با بیان اینکه آن فضا اصلا قابلیت حرکت نمایش تریال کار ندارد، ادامه میدهد: همان اندازه که یک مرمتکار بالا میرود و کارش را انجام میدهد، آنها نیز رفتند، ایستادند تصویر هوایی گرفته شد و آنها پایین آمدند.
بختیاری تاکید میکند: اتفاق عجیبی نبود. نمایندههای میراث فرهنگی بودند، نماینده حراست در را باز کرد، موانع را در حیاط سعدالسلطنه قرار دادیم و نمایشها در همان حیاط انجام شدند، فقط برای یک تصویر روی گنبد رفتند، همه چیز رعایت شد، کوچکترین حرکت اضافهای انجام نشد. علاوه بر اینکه آن فضا اصلا قابلیت ندارد، از سوی دیگر، عِرق ما اصلا اجازه چنین کاری را به ما نمیدهد.
او با بیان اینکه اگر ناراحتی ایجاد شده، به صراحت عذرخواهی میکنیم و قطعا در موارد دیگر تکرار نمیشود، اظهار میکند: این دوچرخهها جک ندارند که بتوان آنها را روی زمین قرار داد، باید آن را بغل کرد. آنها جایی قرار نگرفتهاند و به چیزی خدشه وارد نکردند؛ در واقع هیچگونه اتفاقی نیفتاده است که بخواهد به گنبدِ سرا آسیبی وارد کند.
وی اضافه میکند: آجری نیفتاده، خدشهای وارد نشده است، به هیچ جایی خطی وارد نشده، سه دقیقه ایستادند. اگر آن آثار باستانی را این سه دقیقه ایستادن خراب میکند، پس چه اتفاقی برای جایی مانند تختجمشید که مردم به طور مداوم در حال آسیبزدن به آن هستند، میافتد؟
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی
