ورزش باستانی هم درگیر سیاست شده است

ورزش باستانی هم درگیر سیاست شده است رای در فوتبال است نه زورخانه! این جمله را داریوش ارجمند گفته و ریشه در واقعیت تلخی دارد.

به گزارش گلونی فوتبال در جهان تبدیل به صنعت شده است ولی در همین حد باقی مانده است. ولی در ایران به دلیل ورود سیاست و مردان سیاسی به فوتبال، جنبه‌های دیگری هم پیدا کرده است.

خیلی‌ها برای گرفتن رای دست به دامن فوتبال می‌شوند. حتی در سطوح بالاتر هم این کشش به سواستفاده از فوتبال وجود دارد.

تا جایی که وزرا و حتی در مواردی رئیس جمهورهای ادوار مختلف با تغییر و تحول و جابه‌جایی برخی تیم‌های فوتبال سعی در به دست آوردن دل رای‌دهندگان یک استان داشته‌اند.

البته ارجمند یک جمله دیگر هم در مورد ورزش زورخانه‌ای گفته است: نظر من ورزش زورخانه‌ای بالاتر از هر رشته‌ای است و اگر من در ورزش ایران مسئولیت داشتم کاری می‌کردم هر ورزشکاری اول از زورخانه عبور کند.

اما اینبار یک جای حرفش می‌لنگد. ارجمند شاید نمی‌داند که سیاست و سیاسی کاری حتی پایش به گود زورخانه‌ها هم رسیده است.

ورزش باستانی یا زورخانه‌ای می‌تواند فضای مسموم ورزش کشور را تلطیف کند ولی اگر این ورزش را باستانی‌کاران پیش‌کسوت و صاحبان ضرب اداره کنند نه افراد نابلد و سیاسی.

سال گذشته همگی آبروریزی مسابقات جهانی زورخانه‌ای را دیدیم.

مسابقاتی که در آن رئیس فدراسیون ورزش‌های پهلوانی و باستانی افرادی را از کشورهایی مثل کامرون، تانزانیا و اوگاندا برای مسابقه دعوت کرده بودند.

افرادی که بعدا فاش شد در عمرشان حتی یک بار هم ورزش باستانی انجام نداده‌اند و این بازی‌ها و فیلم مسابقاتش تا مدت‌ها سوژه‌ای برای خنده کاربران اینترنت شد.

وقتی پای افراد سیاسی و نامربوط به ورزش وسط بیاید دیگر هیچ ورزشی در امان نخواهد بود. فوتبال و باستانی ندارد.

تاریخچه ورزش باستانی یا زورخانه‌‌ای:

ورزش‌های باستانی و زورخانه‌ای نام دیگر آیین پهلوانی و از ورزش‌های سنتی ایرانیان است و مکانی که در آن به ورزش باستانی می‌پردازند «زورخانه» نام دارد.

به نظر بسیاری از مورخین، زورخانه در حدود هفت‌صد سال پیش (قرن هفتم خورشیدی) به دست محمود، معروف به پوریای ولی که ظاهراً از مردم خوارزم بوده به شکل امروزی در آمده است.

در ورزش باستانی، اداوات كاربردی، الهام گرفته شده از ادوات جنگی است.

مثلاً «میل» صورت تغییر یافته گرز است، «كباده» همان «كمان» است، «سنگ زورخانه» همان «سپر» است و «طبل زورخانه» یادآور طبل جنگی یا همان كوس است و گود زورخونه محلی برای پرورش تن و روح اما در این میان خواندن اشعار هم حكم همان رجزخوانی میادین جنگی را به خوبی ایفا كرده است با این تفاوت كه در اشعار رجزخوانی هدف ترساندن حریف و غلبه بر او بوده، اما در اشعار زورخانه ها هدف القای توان و نیرو به ورزش كاران است كه در این میان اشعار مورد نظر را با چاشنی پند و اندرز در مسیر غلبه بر نفس در نظر گرفتند.

ورزش باستانی در گذشته زیر مجموعه فدراسیون کشتی بود ولی در حال حاضر یک فدراسیون مستقل دارد.

پایان پیام