بلاگرهایی که می دانند چقدر ما به لاک شست پا نیاز داشتیم و نمیدانستیم!
به گزارش گلونی قدیمترها، آدمها به میزان دانایی و فهم طرف مقابلشان بها میدادند و اعتبار آدم به این چیزها بود نه به تعداد فالوور. هرچند نه، همان قدیم هم باز کسی به دانایی طرفش کار نداشته! همه موجودات قدیم و جدید به پول اهمیت میدهند. الان هم فالوور مهم شده چون پول توی فالوور است. وگرنه خودتان که میدانید؛ این مادیات به خودی خود ارزشی ندارند.
بلاگرهایی که می دانند
این بلاگرها هم یک سری موجود محترم با فالوورهای زیادند. چرا محترم؟
چون برخلاف این کمدینهایی که با ادای میمون درآوردن و روسری سرکردن و دزدیدن جکهای کاربران توییتر صاحب فالوور شدهاند، این بلاگرها، فالوورشان را از راههای آبرومندی به دست آوردهاند.
برای همین دید ما نسبت به ایشان خیلی منفی نیست و راحتتر حرفشان را گوش میکنیم. تازه؛ صفحهشان هم رنگی رنگی است و چشم را مینوازد.
بلاگرها همهاش در پی این هستند که یک چیزی که دقیقا معلوم نیست چی است و به چه درد میخورد را مد کنند.
یعنی چطوری؟ خب معلوم است. توی صفحهشان فقط از حال خوب میگویند.
بعد اینقدر آن شی ناشناخته را یک جوری توی عکسهایشان جا میدهند که شما پیش خودتان فکر میکنید: عجب!
پس حتما برای حال خوب داشتن باید یه جوراب ساق بلند داشته باشم که رنگش با کتابم ست باشه.
مثلا تا قبل از اینکه این بلاگرها وارد صحنه شوند که کسی نمیدانست بوکمارک چی است و به چه دردی میخورد.
اینها آمدند مدش کردند. بعد چون به هرحال بوکمارک بدون کتاب نمیشود، هر از گاهی از ناشری، مترجمی کسی پول میگیرند و میگویند خب بیایید با هم این کتاب را بخوانیم. بعد یکهو کتاب میرسد به چاپ شانزدهم.
یک سری از این بلاگرها کارشان با چیزهای دیگری است و خیلی با کتاب سر و کار ندارند.
اینها باید چیزهای دیگری را مد کنند. مثلا یکهو میبینید که میآیند میگویند: «سلام دوستای گلم! من جدیدا از این لاک مخصوص شست پا استفاده میکنم. از فلان گورستان خریدمش. شما هم میتونید از اون جا بخرینش. بهشون بگید از صفحه من پیداشون کردید تا بهتون تخفیف بدن. بوس.»
و بعد شما حس میکنید ای بابا. چقدر نیاز دارید که یک لاک مخصوص شست پا داشته باشید.
اما خب بنده اهل قضاوت کردن نیستم. شاید واقعا از قبل به لاک مخصوص شست پا نیاز داشتهاید و این بلاگرها هیچ تاثیری نداشتهاند. به هرحال، خدا همهی ما را آدم کند!
پایان پیام
نویسنده: ساینا محمدیان