سند وقفی دماوند و ویدئویی که حتما باید ببینید
دماوند از پانصد سال قبل وقف شده بود؛ حالا وقت آزاد شدن است
به گزارش گلونی مدیرکل دفتر امورحقوقی سازمان جنگل‌ها: «سند دو پلاک ثبتی ۶۸ و ۶۹ به دولت بازگشت ولی هنوز مالکیت دو پلاک ثبتی ۳۵ و ۳۷ در حال بررسی است. نظر ما این است که جنگل‌ها و مراتع قابل وقف نیستند ولی سازمان اوقاف معتقد است این مناطق قبل از قانون ملی شدن جنگل‌ها مصوب سال ۱۳۴۱ و حدود ۵۰۰ یا ۶۰۰ سال قبل وقف شده است.این اختلاف نظرهای حقوقی به زودی رفع و مشکل دو پلاک دیگر نیز حل خواهد شد.»
اگر پیش از این‌که خبر وقف دماوند علنی شود کسی از تملک قسمتی از کوه دماوند می‌گفت فکر می‌کردیم خواب دیده یا از تصوراتش می‌گوید، اما حالا این موضوع که چند روزی است تیتر خبرها شده کاملاً جدی است.
داریم درباره وقف قسمتی از دماوند حرف می‌زنیم.
دیروز خبر آزاد شدن دو پلاک رسید، اما این همه ماجرا نبود و باز هم قسمت‌های دیگری در دست اوقاف است.
حالا اوقاف می‌گوید این اتفاق مربوط به پانصد سال پیش است و ما تقصیری نداریم.
اصلاً اگر هم سند وقف دماوند که معلوم نیست توسط کدام پادشاه و در کدام سلسله انجام شده، درست باشد، بهتر نیست این عرصه‌ها همگی آزاد شوند و به تملک چندصدساله طبیعت ایران خاتمه داده شود؟
سند وقفی دماوند و ویدئویی که حتما باید ببینید
نماشای گلونی را دنبال کنید
عصر ایران؛ زینب رحیمی ــ حسن ظهوری ــ شاید به جرات بتوان گفت روزی نیست که در دماوند، تخلفی صورت نگرفته باشد.
برای همین است که ردپاهای مشکوک متخلفین همیشه در این کوه تازه است.
نمونه‌اش معدن ملار است و درست در محدوده‌ای واقع شده که سازمان اوقاف ادعای مالکیت آن را دارد.
معدنی که سال‌ها پیش خود اوقاف آن را اجاره داد، از برداشت بی‌رویه‌اش حمایت کرد و حتی در مقابل حکم بسته شدن آن ایستاد.
کوه دماوند در تیرماه ۱۳۷۸ به عنوان یک اثر طبیعی در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.
طبق قانون، آثار طبیعی ثبت شده متعلق به همه مردم ایران است. اینجا بخش جنوب شرقی کوه دماوند است.
معروف به یال ملار. از این پشته تا آن پشته بلند را یال می‌گویند.
یک تکه از کوه در میان دو دره. جایی که این روزها به دلیل ادعای مالکیت‌اش از سوی اوقاف بحث برانگیز شده است.
همه چیز به این وقف‌نامه متعلق به سال ۱۳۲۵ باز می‌گردد که از نوک قله تا دامنه که شامل مراتع ملار می‌شود را وقف کرده‌است.
چه کسی یا چه کسانی این وقف را کرده‌اند، به درستی نمی‌دانیم ولی احتمالا شخصی به نام مرادعلی ملاری در این وقف نقش داشته است.
اما این وقف‌نامه قدیمی تا به حال کجا بوده و چرا حالا سر و کله آن و اوقاف پیدا شده‌است؟
پایان پیام