ضرب المثل دزد بازار آشفته می‌خواهد به چه معنی است؟
به گزارش گلونی زبان فارسی مملو از سخنان حکیمانه و پندآموز است. جملاتی که هر کدام‌شان روایتی شنیدی و جذاب در پشت خود دارند و مخاطب با خواندن همان یک جمله خروارها حکمت و اندرز را درو می‌کند.
ضرب المثل دزد بازار آشفته می خواهد به چه معنی است؟
این جملات و یا اشعار به عنوان ضرب‌المثل وارد زبان امروز ما شدند و بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. همه ما هم تا حدودی مفهوم و منظور آن ضرب‌المثل را می‌فهمیم اما گاهی نمی‌دانیم ریشه این جمله از کجاست و ماجرای اولیه‌اش چیست. در زیر به یکی از این ضرب‌المثل‌ها اشاره می‌کنیم و با هم ماجرایش را مرور می‌کنیم.
ضرب المثل دزد بازار آشفته می خواهد را که شنیده‌اید؟ مفهوم و منظورش هم که مشخص است. می‌خواهد بگوید دزدها در بازارهای شلوغ و پرهیاهو راحت‌تر عمل می‌کنند و شاید هم منظورش این است که آشفتگی بهترین فضا برای حضور و فعالیت دزدها است.
اما ماجرای اصلی این ضرب‌المثل چیست؟
در روزگاران قدیم، خیلی خیلی قدیم، در یکی از کشورهای دور، خیلی خیلی دور، یک مسئول خارجی، خیلی خیلی خارجی زندگی می‌کرد.
او رئیس یکی از بخش‌های بزرگ اقتصادی بود. اما خب مثل اکثر مسئولان در اکثر جاهای دنیا، شیطان گولش زد و شروع کرد به اختلاس از پول‌های مردم. آنقدر برداشت که دیگر سنگین شده بود و غیرقابل حمل.
برای همین یک روز عطای خدمت به مردم را به لقایش بخشید و از آن کشور خیلی خیلی دور رفت. مردم و مسئولان دیگر زمانی متوجه شدند که دیگر کار از کار گذشته بود و او از کشور خارج شده بود.
برای همین نشستند دور هم و فکر کردند که چطور شد که کسی متوجه این اختلاس‌ها نشد؟ آن‌ها بعد از گفت و گوهای فراوان و اعدام چند نفر دریافتند که دلیل اینکه متوجه نشدند این بود که سرگرم چیزهای دیگر بودند.
مثلاً آن موقع که آن مسئول در حال برداشت پول‌ها بود این‌ها سر اینکه وزیر بارسلونایی است یا مادریدی دعوا می‌کردند.
آن موقع که آن مسئول درحال خارج کردن پول از حساب‌ها بود، این‌ها حواس‌شان پرت گربه فلان هنرپیشه بود. آن موقع که آن مسئول در حال خروج از کشور بود، این‌ها مشغول گیر دادن به رنگ مو و ماتیک یکدیگر بودند. ناگهان به خودشان آمدند و دیدند مسئول رفته است.
آن‌ها به خاطر خارجی بودن، نشستند بررسی کردند و فهمیدند آشفته بودن اوضاع و نبود نظارت باعث می‌شود چنین اتفاقاتی رخ دهد. این شد که گفتند: دزد بازار آشفته می‌خواهد.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی
