فیلم جوجو خرگوشه یا جوجو ربیت را یک بار ببینید
به گزارش گلونی جوجو خرگوشه فیلمی در سبک کمدی-درام به کارگردانی تایکا وایتیتی است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به اسکارلت جوهانسون، تایکا وایتیتی، ربل ویلسون و سم راکول اشاره کرد.
فیلم جوجو خرگوشه
دانلود فیلم با خرید اشتراک (نیم بها)
دانلود فیلم با ترافیک عادی
نگاهی بر فیلم زیادی تکراری شده‌ی جوجو ربیت:
از اول دنیا تا الان، این اهالی هالیوود را رها کرده‌اند تا در مورد هیتلر و جنایت‌های هیتلر و آن آلمان نازی فیلم بسازند.
فیلم‌هایی در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف. زار زدنی و خنداننده، صامت و صدادار، سیاه و سفید و رنگی و اصلا هر چه.
انگار که مثلا ما نمی‌دانیم این آقای هیتلر، نقاشی می‌کشیده و گیاهخوار بوده و با حیوانات مهربان بوده و خلاصه موجود لطیفی بوده؛ حالا این وسط چندتایی آدم هم کشته که خب چه کارش می‌توان کرد. همه می‌کشند.
جوجو ربیت یکی از این فیلم‌های خنداننده است که می‌خواهد برای ما در مورد این بگوید که ای وای! ببینید این نازی‌ها چه حیوان‌هایی بودند و چطور مغز این کودک زیبای نقش اول را شست و شو داده‌اند.
این کودک را باید برد به دوچرخه‌سواری و لپش را کشید نه اینکه چنین با ایدئولوژی‌های مسخره کورش کرد.
و بعد هم در ادامه، مادر بچه را می‌کشند تا نشان بدهند که این نازی‌ها، حتی به مادران بچه‌هایی با لپ‌های سرخ و زیبا رحم نکرده‌اند.
بله. در آغاز فیلم و بعد هم در وسط‌های فیلم، همه بدبخت و بیچاره‌اند. چه پسرک لپ‌گلی، چه مادر محترم ایشان، چه آن دخترک یهودی.
در وسط‌های فیلم، می‌بینیم که این پسرک لپ‌گلی، در اثر ارتباط با آن دخترک ناز یهودی، می‌فهمد که یهودی‌ها آنقدرها هم که توی مغزش کرده‌اند هیولا نیستند.
آه بله! این نازی‌ها چقدر حیوان بودند که چنین موجوداتی را می‌کشتند. در آخر فیلم، متفقین می‌آیند و پیروز می‌شوند.
دخترک ناز فیلم، از کجا می‌فهمد که متفقین پیروز شده‌اند؟ از دیدن پرچم آمریکا دیگر. این یعنی چه؟ یعنی جنگ نرم.
یعنی آمریکا می‌خواهد بگوید همه‌کاره‌ی جنگ خودش بوده. انگار ما نمی‌دانیم به هرحال ارتش سرخ شوروی هم بوده که مثل مور و ملخ ریختند و جنگ را بردند. راستی چرا ارتش سرخ شوروی هیچوقت تمام نمی‌شدند؟ عجیب است. ولی به بحث ما نمی‌خورد.
با این حال، ما با فیلمی روبرو هستیم که اینقدرها هم کلیشه‌ای نیست. آن‌هایی که طرف متفقین‌اند خیلی معصوم‌اند (که کلیشه‌ای است).
ولی آن‌هایی که طرف نازی‌ها هستند، آنقدرها هم دیوصفت نیستند (که کلیشه‌ای نیست) و در مجموع فیلم شیرینی است.
می‌توانید آن را یک بار ببینید و با دیدن آن پسرک لپ‌گلی غش و ضعف بروید و بعد هم وسوسه شوید تا برای بار دوم ببینیدش.
پایان پیام
نویسنده: ساینا محمدیان