کوی سیاحی اهواز چه طور جایی است؟
رسانههای این طور گزارش میدهند:
منطقه محروم کوی سیاحی در استان خوزستان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکند؛ اما مهمترین مشکل ساکنان این منطقه، معضل آب و روان شدن کانالهای فاضلاب در مقابل خانه و زندگی مردم است. هر روز بچهها در میان این کانال فاضلاب بازی میکنند؛ بیآنکه امنیت و بهداشتی در کار باشد. از ناامن بودن این بازیهای بیمحابا همین بس که در هفتههای اخیر یک کودک خردسال در همین فاضلاب و لجنزار جان خود را از دست داد. ساکنان سیاحی اهواز میگویند میگویند این، نخستین اتفاق تلخ از این دست نیست.
کوی سیاحی اهواز چه طور جایی است؟
نماشای گلونی را دنبال کنید
به گزارش گلونی این خوزستان هم شورش را درآورده، یقین دارم کسی آن بالاها کار یادشان میدهد، شاید هم کار کارِ انگلیس باشد خدا میداند.
اینها چرا هر روز یک چیز میخواهند؟ یک روز آب میخواهند، یک روز برق میخواهند، یک روز گاز میخواهند، خواستهها تا آنجا رفته که حتی هوا را هم از ما میخواهند.
هرچی هم میشود جنگزده بودن و جنگیدنشان را به رخ میکشند.
انگار که کسی مجبورشان کرده بود. رفتید برای شهر و کشور خودتان جنگیدید دیگر انقدر شلوغ کاری و خودنمایی چه معنا دارد؟
منطقه محروم. خب از اسمش پیداست باید محروم باشند دیگر، نمیشود که همه در رفاه و آسایش باشند.
لابد انتظار دارند جکوزی و ماساژ رایگان برایشان بیاورند. بالاخره باید فرقی بین پولدارها و بیپولها باشد.
خدایی نکرده به اقازادهها بر میخورد اگر دیگران هم در رفاه باشند و پولداری آنها به چشم نیاید.
به نظر من که خیلی هم محروم نیستند.
شکایت میکنند از جوی آب که فاضلاب از آن میگذرد، اگر واقعبین بودند میگفتند آب روشنایی است و مایهی حیات، خدارو شکر که جوی آبی کنار خانه داریم. بچه در آب افتاد؟
خب بچه که جایش در کوچه نیست، جواب بیفکری شما را هم ما باید بدهیم؟ زبالهها جلوی در خانهتان است؟
خب از دیوار بروید در خانه و وانمود کنید زبالهها را ندیدید.
برای هرچیزی راه حلی هست فقط ما جماعت عادت کردیم به شکایت و تقصیر را گردن همه انداختن غیر از خودمان.
همین که قلبتان کار میکند و زنده هستید خدا را شکر کنید.
حالا انشاالله یک سری امکانات هم برای شما میآورند مسئولین.
دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد؟
پایان پیام
نویسنده: بیتا اشکانیان