حملات پانیک در ایام کرونا افزایش یافته است

حملات پانیک در ایام کرونا افزایش یافته است

به گزارش گلونی مشاهده شده در میان حجم عظیم از افرادی که پانیک کردنشان صرفا یک قالب تهی کردن ساده است، افرادی هم هستند که واقعا پنیک می‌کنند.

نه از این پانیک‌های الکی که همه دچارش می‌شوند. از این پانیک‌های واقعی که وقتی به سراغ فردی می‌آید، طرف را می‌برد تا ملاقاتی رسمی با حضرت عزرائیل داشته باشد و با ایشان چایی بر بدن بزند. البته بعد او را برمی‌گرداند.

 حمله‌ی پانیک، برخلاف اسم خاص و ۴ درصدی که دارد، تنها مختص قشر برخوردار جامعه نیست و ممکن است به سراغ هر کسی که زمینه‌اش را دارد برود. این نشان می‌دهد که این حمله‌ی پانیک چقدر موجود فهیمی است که دارا و ندار نمی‌شناسد.

حملات پانیک در این چند وقته تعدادشان بیشتر شده. به خاطر چیزی که دلیل همه‌ی اتفاقاتی است که در چند ماه اخیر افتاده: کرونا.

خوب است آدم در چنین مواردی به روانشناسی چیزی مراجعه کند. اما روان‌درمانگران مختص قشر مرفه جامعه هستند و آدم‌های معمولی کمتر به سراغ این چیزها می‌روند.

هرچند که هیچ‌کس جلوی آدم‌های عادی را نگرفته که به روانشناس مراجعه نکنند. اما اصلا خودتان پیش خودتان بسنجید؛ در حد آدم ۹۶ درصدی هست که بخواهد به مسائلی چنین سطحی فکر کند؟ آدم معمولی باید برای زنده ماندن خودش تلاش کند.

حالا عده‌ای هم می‌آیند شکایت می‌کنند که چرا فلان مسئولان مربوط، کاری در رابطه با این موضوع نکرده‌اند و باعث شده‌اند که سلامت روانی جامعه به خطر بیوفتد.

آخر خودتان فکر کنید. این‌ها که ۲۴ ساعته درگیر این هستند که تعداد کشته‌های کرونا را کاهش بدهند، وقت دارند به این چیزها فکر کنند؟

اصلا سلامت روانی می‌تواند تا زمانی که ما داریم کشته می‌دهیم اولویت باشد؟ به خاطر خدا شرم کنید.

من خودم اصلا از آغاز کرونا افسردگی مفرط گرفته‌ام. ولی آنقدر نجیبم که صدایش را هم در نیاورده‌ام.

خوب است آدم نگاهی هم بیندازد به این غربی‌ها که همه‌اش خودشان را سرگرم این مسائل پیش‌ پا افتاده می‌کنند؛ حتی آن‌ها هم توی این برهه حساس دارند برای زنده ماندن تلاش می‌کنند. با این حال، من چه می‌دانم. خدا عاقبت همه ما را به خیر کند.

در خبرها آمده بود:

اصفهان-کارشناس ارشد روانشناسی گفت: حملات پانیک (نوعی اختلال اضطرابی) درایام کرونا افزایش یافته است و برخی افراد تنگی نفس «پانیک» را ناشی از ابتلا به بیماری کرونا تصور می‌کنند.

پایان پیام

نویسنده: ساینا محمدیان