شهری که پیاده رو ندارد

شهری که پیاده رو ندارد

آیا داشتن پیاده‌رو هموار و کفسازی شده در شهر خرم‌آباد انتظار بالایی است که شهرداری از برآورده کردن آن درمانده است؟

به گزارش گلونی ابتدایی‌ترین انتظارات مردم در شهر خرم‌آباد برآورده نمی‌شود.

شهر ۴۰۰هزار نفری خرم آباد با مشکلات زیادی دست به گریبان است و این مشکلات سالانه بیشتر می‌شوند.

این شهر آن قدر معضلات ساختاری و کهنه دارد که خرم آبادی‌ها هم انتظارشان تا حد برطرف کردن مشکلات خرد و روزمره پایین آمده است.

دیگر به دنبال توسعه کیفی شهرسازی و حل مشکل ترافیک نیستند. آنها کاری با بده‌بستان‌ها و زدوبندهای تکراری شهرداری و شورای شهر ندارند که خرم آباد را به لبه پرتگاه برده‌اند.

شهروند لقب مناسبی برای مردم این شهر نیست. کدام حقوق اولیه آنها رعایت شده است که به آنها شهروند بگوییم؟

شهری که پیاده رو ندارد

پلی غیر اصولی در کنار پل انقلاب این شهر ساخته شد که تاکنون خسارت‌های زیادی به شهر زده است.

نمونه یک طراحی کارشناسی نشده و اجرای پراشکال.

در جریان سیل‌های این دوسال سیلاب را به مرکز شهر و خانه‌های مردم روانه کرد.

تخریب این پل شاید بهترین کاری باشد که مدیریت شهری باید انجام بدهد. اما حالا اهالی قسمت ساحلی این پل تنها انتظاری که از شهرداری دارند این است که پیاده‌رو این پل که نزدیک به دو سال همچنان شن‌ریزی است را کفسازی کند.

حتی این خواسته اندک را هم شهرداری بی‌پاسخ می‌گذارد.

در سطح شهر حتی در مرکز آن به سختی می‌شود چند متر پیاده‌رو سالم، دیوار تمیز یا مبلمان شهری سالمی دید. آلودگی دیداری در خرم آباد بیداد می‌کند. این شرایط نتیجه‌ای جز خمودگی و افسردگی برای اهالی شهر ندارد.

اما هربار که شهردار، معاون عمرانی استانداری یا اعضای شورای شهر سخنرانی یا گفت‌وگوی رسانه‌ای انجام می‌دهند چنان وانمود می‌کنند که خرم آباد در حال یک جهش بلند به سوی توسعه همه‌جانبه است.

پایان پیام

گزارشگر: محمد پورخداداد