مارمولک خانگی را نکشید؛ آنها سیانور ندارند

مارمولک های خانگی را بر پایه باورهای غلط، نکشید

به گزارش گلونی شایعات و باورهای غلطی که بین ما انسان‌ها وجود دارد گاه آسیب‌های جدی به حیات موجودات دیگر که پیرامون‌مان هستند وارد می‌کند.

حتما شما هم ماجرای مارمولک و سیانور موجود در بدنش را که مثلا می‌تواند چند نفر را بکشد، شنیده‌اید.

مارمولک های خانگی

حتی شاید خیلی‌های‌تان مثل من تا اسم سیانور و مارمولک بیاید یاد آن خبر کذب بیفتید که مارمولک در قوری چای یک خانواده افتاد و همه‌شان را با سیانورش به کام مرگ کشاند.

بله، این شایعات و اخبار کذبی که هیچ منبع موثق و دقیقی ندارند تا به الان موجب کشتن هزاران هزار مارمولک در طبیعت شده است.

در حالی که این موجودات بی‌آزار منبع سیانور نیستند و در نتیجه از این حیث نمی‌توانند تهدیدی برای ما انسان‌ها به حساب بیایند.

دم مارمولک خانگی محل ذخیره چربی است و سیانور هم اصلا ماده‌ای آلی نیست و نمی‌تواند در بدن جانداران وجود داشته باشد.

مارمولک‌ها خزندگانی با بدن نرم و لطیف هستند که گونه‌های خانگی آن‌ها خود انواع مختلفی دارند.

برخلاف باورهای غلطی که در مورد کشنده بودن مارمولک وجود دارد خیلی از جانورشناسان معتقدند وجود مارمولک‌های خانگی، منزل شما را از سوسک و پشه و… پاک می‌کند.

چون مارمولک‌ها بسیاری از حشرات را می‌بلعند. ولی ما عادت کرده‌ایم به حذف کردن و کشتن این خزندگان کوچک که با اندکی مطالعه می‌توانیم بفهمیم نه تنها آسیبی به ما نمی‌رسانند بلکه برای طبیعت مفید هم هستند.

بدتر این‌که به کودکان‌مان هم آموزش می‌دهیم که هرکجا با این موجودات زنده مواجه شدند بلافاصله آن‌ها را به یک دمپایی یا اسپری‌های کشنده مهمان کنند. چرا؟ چون گویا ما انسان‌ها اعتقاد داریم خداوند کره خاکی را فقط برای ما خلق کرده.

باری، حرفم این نیست بگذارید مارمولک‌ها در خانه‌تان رژه بروند، اگر با دیدن مارمولک چندش‌تان می‌شود ایرادی به شما وارد نیست ولی خب چاره که حتما کشتن نیست.

مثلا می‌توانید آن‌ها را گرفته و در جایی خارج از خانه، در طبیعت رهای‌شان کنید و سپس قسمت‌هایی از خانه که امکان آمدن‌شان از آن راه‌ها وجود دارد را مسدود کنید.

یادتان باشد ما با برنامه غذایی و خورد‌وخوراک‌مان به اندازه کافی به موجودات زنده آسیب می‌زنیم دیگر حداقل به جانوارنی که ضرری برای‌مان ندارند تنها بر پایه اعتقادات و باورهای غلط و غیرعلمی آسیب نرسانیم.

پایان پیام