آقای وزیر گردشگری اصلاً نگران نباشید
مذاکره وزیر بهداشت با کرونا در رابطه با گردشگری
به گزارش گلونی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی: «اگر محدودیتهای سفر ادامه یابد، تمام سرمایهگذاریهای گردشگری نابود میشود. با وزیر بهداشت برای رفع محدودیتهای سفر مذاکره میکنیم.»
کدام محدودیتها؟ اصلاً مگر برای سفر داخلی محدودیتی هم وجود دارد؟
تنها محدودیت موجود عرض بعضی جادههاست که گاهی بهخاطر ورود زیاد خودروها بسته میشود.
این مسأله را هم باید با وزیر محترم راه در میان بگذارید تا راهی مناسب برای معطل نماندن مسافران پیدا کند.
ما هر چه فکر کردیم متوجه محدودیتهای سفر نشدیم.
برخی از هموطنان ما کافی است چند روز تعطیلی در تقویم پیدا کنند، چند روز دیگر هفته را به آن متصل میکنند، مرخصی میگیرند و میزنند به دل جاده و کف و سوت زنان به سمت مقصد (که در نود درصد مواقع شمال است) حرکت میکنند.
البته ممکن است روزهای تعطیل در تقویم کم باشند و این هم در نوع خود محدودیتی برای صنعت گردشگری به حساب آید که مسئولین باید به سرعت به آن رسیدگی کنند.
این وسط برخی از مردم هستند که خودشان تصمیم گرفتهاند بهخاطر شرایط موجود و خطر کرونا بیخیال مسافرت شوند و به فکر جان خودشان و هموطنانشان باشند.
اگر درباره این تعداد صحبت میکنید و صدمهای که این افراد به صنعت گردشگری زدهاند، حق با شماست.
اما چه کاری از وزیر بهداشت برمیآید؟
آقای وزیر گردشگری اصلاً نگران نباشید
شاید بتواند مذاکرهای با کرونا انجام دهد و از او بخواهد بهخاطر نابود نشدن سرمایهگذاریهای گردشگری، بیخیال مسافران شود و بگذارد آنها به سلامت به گردش و تفریح خود برسند.
یا مثلاً اعلام کند«مردم عزیز توجه کنید. طبق تحقیقات جدید، کرونا تغییر موضع داده و عوض خیابان و محیط بیرون، در مکانهایی مثل خانهها حضور دارد.
پس تا دیر نشده همگی بار و بندیل سفر ببندید و به خارج از خانه و کاشانههایتان بروید.»
نمیگذاریم صنعت گردشگری نابود شود
احتمالاً این مشکل در سرمایهگذاریهای گردشگری مربوط به اوایل ورود کرونا به ایران و بستن مسیرها میشود.
خدمت جناب آقای وزیر گردشگری باید عرض کنیم که اصلاً نگران نباشید، مردم ما فقط بهخاطر حل مشکل شما، الان ماههاست با قدرت چند برابری به نسبت زمان قبل از کرونا، در حال سفر و گردش هستند.
کمی تحمل بفرمایید همه مشکلات سرمایهگذاریتان حل خواهد شد.
حتی شده نصف جمعیت نابود شویم نمیگذاریم صنعت گردشگری نابود شود.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی