گلونی

انیمه فرزند آب و هوا می‌توانست اسم‌های دیگری هم داشته باشد

انیمه فرزند آب و هوا

انیمه فرزند آب و هوا می‌توانست اسم‌های دیگری هم داشته باشد

انیمه فرزند آب و هوا می‌توانست اسم‌های دیگری هم داشته باشد

به گزارش گلونی اهالی مترجم زیرنویس، عنوان این انیمه را فرزند آب و هوا ترجمه کرده‌اند.

آن بندگان خدا هم weathering را هیچ جایی ندیده‌اند. ما هم فقط در کتاب‌های دانشگاه دیده‌ایم که توی آن، weathering معنی هوازدگی می‌دهد.

می‌شد عنوانش را هواخوری با تو ترجمه کرد ولی خب در اصل قضیه خیلی فرق نمی‌کند.

تازه این حالت که در ترجمه‌ی عنوان، خیلی کاری به عنوان اصلی ندارند هم بهتر است. چون باعث عبرت می‌شود تا بیاموزیم فیلم‌ها را از عنوان‌هایشان قضاوت نکنیم چون به همین سادگی عوض می‌شوند.

داستان قصه، در مورد پسری است که از خانه فرار می‌کند. چرا از خانه فرار کرده؟ به سرش زده دیگر. نوجوان‌های خارجی همه‌شان همینطوری‌اند.

یکهو به سرشان می‌زند و بعد هم فرار می‌کنند. چون محیط خانواده‌شان مثل خانواده‌ی ایرانی گرم نیست به این روز افتاده‌اند.

پسرک از خانه فرار می‌کند و به توکیو می‌رود. بعدش اتفاقی با دختری آشنا می‌شود که موهبت دارد و می‌تواند آب و هوا را کنترل کند.

آنوقت این دوتا تصمیم می‌گیرند که از این توانایی دخترک پول در بیاورند. و شما فکر می‌کنید این موهبت‌ها را همینطوری به آدم داده‌اند تا ازش پول در بیاورد؟ معلوم است که نه. یک چیزی در ازایش می‌خواهند. ولی چه چیزی؟

این انیمه را همان آدمی ساخته که «اسم تو» را هم ساخته. در همین انیمه هم مثل اسم تو، باورهای قدیمی گذشته را برداشته و ریخته توی دنیای مدرن زمان حال.

منتهی متاسفانه این مخلوطش را خیلی خوب هم نزده و برای همین ممکن است که نتوانیم آنقدر که شایسته است، در آن غرق شویم.

یعنی شما آنقدر که در «اسم تو» با اتفاقات غیرمنتظره مواجهه می‌شدید، هنگام دیدن «فرزند آب و هوا» خیلی شگفت‌زده نمی‌شوید.

در عوض انیمه‌اش پر از جزئیات است که نشان می‌دهد انیماتورها چقدر زحمت کشیده‌اند.

جزئیات تصویر آنقدر خوب پرداخته شده‌اند که بعضی وقت‌ها شما فیلم را استپ می‌کنید تا ببینید در آن صحنه دقیقا چه چیزهایی گنجانده شده است.

آنوقت به این نتیجه می‌رسید آقای شینکای برای مخاطب‌های خاص و ریزبین انیمه می‌سازند. بعد هم چون خودتان را در دسته‌ی آن مخاطب‌های ریزبین پیدا کرده‌اید، برای خودتان دست می‌زنید.

پایان پیام

نویسنده: ساینا محمدیان

خروج از نسخه موبایل