تبلیغات برای تلویزیون است یا تلویزیون برای تبلیغات؟
به گزارش گلونی این روزها تلویزیون را که روشن میکنی، وسط تبلیغات میتوانی کمی فیلم ببینی.
شاید بشود چند دقیقهای برنامه آشپزی دید و گاهی هم برنامه فوتبال.
حالا هم به لطف نبود تماشاگر در استادیوم فوتبال، مستطیلی سبز که در تبلیغات محاصره شده میبینی.
لباسهای بازیکنان و داور هم دیگر جای خالی ندارد.
از مجری برنامه فوتبال برتر هم نباید گذشت. آن هم میتواند چند دقیقهای رابه تبلیغ اختصاص دهد.
دیگر فکر نکنم جای خالی مانده باشد که برندی خودش را به زور در آن جا دهد.
همه جا هستند. همه شبکهها، کودک و بزرگسال هم ندارد. باید باشند.
باید ماهیتابه و سرویس سینی و فنجان فلانمارک در صدا و سیما معرفی شود.
باید یک کفش به مدت نیم ساعت و هر روز شصت بار در تمام شبکههای سیما پخش شود.
طوریکه از شبکه یک تا آخر، هر کدام را بزنی متصل درباره این کفش صحبت کنند و طوری برنامهریزی شود که راه فراری جز خاموش کردن تلویزیون وجود نداشته باشد.
تبلیغات برای تلویزیون است یا تلویزیون برای تبلیغات؟
همه ما را محاصره کردهاند.
کمکم داریم فراموش میکنیم زمانی تبلیغات در صدا و سیما برای خودش ارج و قربی داشت و تبلیغ طولانیمدت مخصوص شبکههای خزگونه آنور آبی بود.
اما حالا نمیدانیم تبلیغات میشود تا تلویزیون بماند، یا تلویزون هست که تبلیغات میشود.
درباره مستطیل سبز، راستش ما نمیدانیم چقدر از سود این تبلیغات به جیب چه کسانی میرود.
اصلاً نمیخواهیم هم بدانیم. فقط میدانیم اینشکل از دیدن فوتبال اصلاً جذاب نیست.
برخی آنقدر بزرگ نوشته شدهاند که گاهی اشتباه میگیری پرسپولیس و استقلال با هم بازی دارند یا با فلان برند؟
در زمین هم کلی تیشرت با انواع برندها در حال دویدن و چند تایی هم با نامی متفاوت مشغول سوت و پرچم زدن هستند.
زیرنویسها هم که جزء لاینفک پخش مستقیم فوتبال هستند.
فقط میماند خود مستطیل سبز که به نظرم کوتاهی شده تا بهحال تبلیغی رویش نخورده.
میشود وسط دو نیمه که زمین خالی است از آن استفاده کرد و چندین بنر بزرگ را در قسمتهای مختلف گذاشت.
بعد هم تا یک دقیقه مانده به شروع فوتبال، فقط زمین را نشان داد و آن یک دقیقه را به تبلیغ تلویزیونی که شما ر ا به دیدن ادامه فوتبال دعوت میکند اختصاص داد.
نظر کارشناسی هم که خیلی مهم نیست بماند برای برنامه دوشنبهها.
نکند ما هم جرئی از تبلیغات هستیم؟ چند تا ستاره مربع را تا به حال گرفتهایم؟
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی