خیابان مطهری رشت در روز جمعه؛ فاجعه‌ای که برای هیچ‌کس مهم نیست
به گزارش گلونی اینجا خیابان مطهری رشت است.
یکی از خیابان‌های مهم و پر رفت و آمد شهر. خیابانی که قیمت مغازه‌ها و اجاره‌های‌شان سر به فلک می‌کشد.
اما در قسمتی از همین خیابان، بساط‌هایی پهن است که اصلاً معلوم نیست فروشنده‌هایش چه کسانی هستند و چه می‌فروشند؟
لنگه کفش، دسته رادیوی قدیمی، چراغ قوه‌ای که به نظر می‌رسد مربوط به دوران جنگ جهانی دوم است.
شلوار کهنه، کیفی زنانه که انگار از وسط درگیری اعتصاب‌کنندگان یک کشور با پلیس جان سالم به در برده و درست است که رنگ به رخ ندارد ولی هنوز یکی از دسته‌هایش سالم است.
و خلاصه هر چیزی که فکرش را هم نمی‌کنید در این بساط‌ها پیدا می‌شود.
خیابان مطهری رشت در روز جمعه
آپارات گلونی را دنبال کنید
قبل از ورود کرونا، این منطقه فقط چهره خیابان و شهر را زشت کرده بود؛ اما در روزهای کرونایی، علاوه بر آن، وحشتناک نیز شده است.
این همه جمعیت در یک نقطه از خیابان متمرکز شده‌اند و عین خیال‌شان نیست که کرونایی هست و خطری وجود دارد.
این بساط هر روزه خیابان مطهری رشت است که در روزهای جمعه به اوج خودش می‌رسد و مغازه‌دارها اگر بخواهند هم نمی‌توانند فروشگاه‌شان را باز کنند.
این مردم فقط مسئول جان خودشان نیستند که بگوییم به درک هر چه می‌خواهند بلا سر خودشان بیاورند.
این افراد در شهر تردد می‌کنند، در کوچه‌ها و خیابان‌های مختلف رشت زندگی می‌کنند و آلودگی را با خود به همه جا می‌برند.
فهم خطر کرونا این‌قدر سخت و دشوار است؟
تا چه زمانی باید با این صحنه‌ها در شهرهای مختلف روبرو شویم و فقط تأسف بخوریم؟
در برخی مواقع قانون و زور لازم است. چرا پلیس وارد نمی‌شود و این بساط را جمع نمی‌کند؟
چرا رنگ قرمز کرونا برای‌مان عادی شده و دیگر نگران حجم زیاد بیمارانی که در بیمارستان‌ها صف کشیده‌اند نیستیم؟
با این تصویر، نمی‌توان به وضعیت سفید و آرامش پرستاران امیدوار بود.
کاش قبل از افتادن در خطر و بیماری، کمی بترسیم و به فکر باشیم.
کاش مسئولین فکری به حال این اوضاع کنند.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی