چرا آموزش و پرورش دانشآموزانش را خودرو میپندارد که یکهویی زوج و فردشان میکند؟
به گزارش گلونی از زمانی که به یاد دارم چه آن زمانی که دانشآموز بودم و چه این زمان که معلم هستم، آغاز سال تحصیلی جدید با بوی ماه مهر همراه بود و جشن شکوفهها!
امسال نه تنها از بوی ماه مهر خبری نیست و قرار است شنبه ۱۵ شهریور تمام مدارس بازگشایی شود بلکه از جشن شکوفههایی که همیشه یکی دو روز زودتر از سایر کلاسها برگزار میشد نیز خبری نیست و از همه بدتر کرونایی در کمین کودکان و نوجوانان نشسته است که هیچکس حتا مسؤلین آموزش و پرورش نیز جدیاش نمیگیرند.
معلوم نیست مسؤلین در وزارتخانه مهم و سرنوشت ساز این مملکت که آموزش و پرورش نام گرفته است، مشغول چه کاری هستند؟
تا روز دوازدهم شهریور نظر وزیر محترم آموزش و پرورش در بازگشایی مدارس براساس رنگبندی مناطق بود که نواحی قرمز و زرد و آبی و صورتی این جور و نواحی سفید و سیاه هم آن جور!
اما ناگهان در روز ۱۳ شهریور و در یک شوک خبری، اصل بر شرکت حضوری دانشآموزان واقع میشود.
بلافاصله نیز تمام کانالها و گروههای آموزشی که دانشآموزان و اولیا در آن حضور داشتند، بخشنامهای از وزارتخانه مذکور را منتشر میکنند که حاکی از حضور تمام دانشآموزان در صبح روز پانزدهم شهریور است.
چرا آموزش و پرورش دانشآموزانش را خودرو میپندارد
مدیران مدارس نیز موظف میشوند کلیه دانشآموزان و معلمین را زوج و فرد کنند تا جمعیت کلاسهای ۴۰ نفری به حدنصابی برسد که کرونا جرأت نداشته باشد آنها را مبتلا کند!
از طرفی در بخش خبری ساعت یازده همان روز پنجشنبه سیزدهم شهریور، آقای «علی باقرزاده» رئیس مرکز هماهنگی حوزه وزارتی آموزش و پرورش اعلام میکند: «دانشآموزان صبح روز شنبه قبل از حرکت به سمت مدرسه، به مدرسهشان زنگ بزنند تا مطلع شوند که آیا باید به مدرسه بروند یا خیر».
واقعاً آموزش و پرورش دانشآموزانش را خودروهای بیجان و احساس تصور میکند که یکهویی تصمیم میگیرد زوج و فردشان کند یا اعصاب اولیا را از پولاد زنگنزن فرض میکند که اینگونه با تصمیمهای آنی، آنها را غافلگیر میکند؟
یا شاید هماهنگیهای تمام خانوادهها را همچون برنامهریزی و هماهنگیهای خودشان تصور میکنند که تصمیمات مهم، از کنکور گرفته تا همین بازگشایی مدارس را همیشه دقیقه نود و لحظه آخر و با کلی تغییر و جابهجایی میگیرند که مسؤل مرکز هماهنگیاش به بچهها توصیه میکند قبل از رفتن به مدرسه یه تماس با مدرسه داشته باشید بعد به سمت مدرسه حرکت کنید.
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان