تنگه درکش و ورکش در چهارمحال و بختیاری منطقه‌ای باستانی و قدیمی

تنگه درکش و ورکش در چهارمحال و بختیاری منطقه‌ای باستانی و قدیمی

به گزارش گلونی برخی از مناطق طبیعی کشورمان از قدمت تاریخی بالایی برخوردار هستند.

می‌توان در آنها آثار گذشته و سال‌های بسیار دور را دید.

آثاری باستانی که نشان از زندگی مردمی در روزگار قدیم می‌دهد.

یکی از این مناطق طبیعی و تاریخی، تنگه درکش و ورکش در چهارمحال و بختیاری است.

تنگه‌ای پر فراز و نشیب و کوهستانی که شیب‌های تندی دارد.

نام این تنگه هم دلیل جالبی دارد.

می‌گویند عشایر وقتی می‌خواستند از این منطقه پرشیب عبور کنند مجبور می‌شدند زین چارپایان را به جلو (درکش) و عقب (ورکش) ببرند، به همین خاطر نام تنگه درکش و ورکش را بر این مکان گذاشتند.

تنگه‌ای که سال‌ها مسیر عبور عشایر بسیاری بود.

عشایری که مسیری سخت را باید می‌پیمودند تا به مقصد برسند.

این تنگه، عبور انسان‌های زیادی را به خود دیده است.

روز و شب‌های زیادی را گذرانده و تغییر حکومت‌های بسیاری را دیده است و حالا پس از گذر از تمام این روزها باز هم استوار محکم ایستاده.

درباره تنگه درکش و ورکش

این مکان یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های خوزستان به اصفهان است که در دوره‌های مختلف به اسامی همچون راه ایلامی به گابیان، راه دزپارت، راه اتابکان، راه سلطانی صفوی و راه بختیاری شهرت داشته است.

بختیاری‌ها با استفاده از خاصیت جغرافیایی بی‌نظیر این تنگه، راه قشون انگلیس را بستند و آنها را متوقف کردند.

این تنگه زیبا در ده کیلومتری جونقان به سمت اردل واقع شده و به علت شیب زیاد و صخره‌ای بودن از بالای جاده دید ندارد.

خان اوی یکی از زیباترین بناهای تاریخی ماندگار از عهد ایلخانی در چهارمحال و بختیاری است و در مدخل این دره زیبا واقع شده است. مجموعه طاق‌های سنگی جونقان که به خان اوی (خانه خان) شهرت دارند به معنی کاروانسرای آبی است که در گذشته‌ای نه چندان دور از آن استفاده می‌شد.

پایان پیام