رفاقت لیلی و بلوط چیست؟ نام من لیلی است عروسکی از قوم لر

رفاقت لیلی و بلوط چیست؟ نام من لیلی است عروسکی از قوم لر

به گزارش گلونی نام من لیلی است عروسکی از قوم لر هستم. من از چند تکه چوب و پارچه ساخته شده‌ام.

لباسم لری است.

سن من و بلوط به هزاران سال می‌رسد ما از لابه لای تاریخ گذشتیم و دوام آوردیم اما بلوط گرفتار جفای آدمیزاد شده است.

میگوید ما را می‌سوزانند.

پیرهای ۵۰۰ ساله‌مان را تبدیل به زغال می‌‌‌کنند.

آخر رواست؟! بلوط تودار است اما دیگر صبرش لبریز شده است و به سخن آمده است. او می‌گوید:

۱۹ هزار خانوار ساکن از ۳۷۰ روستای حاشیه جنگل‌های چهار محال بختیاری سالانه ۴۴۷ هزار متر مکعب چوب بلوط و بنه را برای تامین سوخت در زغال می‌سوزانند.

بلوط‌های لرستان، کهگیلویه‌وبویراحمد، خوزستان، کردستان، ایلام و کرمانشاه در این آتش می‌سوزند زاگرس عزیزمان زغال می‌شود.

اگر شما همین امروز که اتفاقا فصل کاشت بلوط است یک بذر بلوط را که همان میوه بلوط است در خاک بگذارید، بهار ۹۴ جوانه می‌زند.

اما این جوانه بعد از چهار پنج سال به اندازه ۷۰ سانت رشد می‌کند و ۴۰ سال طول می‌کشد تا بتواند بلوط بدهد.

اما همین بلوط که بعد از ۴۰ سال بار می‌دهد در یک چشم به هم زدن زغال می‌شود.

رفاقت لیلی و بلوط چیست؟

اوضاع در چهارمحال‌وبختیاری اوضاع بسامانی نیست. همین شهریور امسال بود که ۱۵ تن زغال بلوط در استان کشف شد.

جنگل‌های پنج منطقه بازُفت، اردل، لردگان، دوراهان و فلارد با ۳۰۷ هزار هکتار وسعت، کانون‌های عمده مناطق جنگلی در استان چهارمحال و بختیاری هستند که ۹۸ درصد پوشش عمده جنگلی این مناطق را درخت بلوط تشکیل می‌دهد.

در تحقیقاتی که با حضور کارشناسان کشورهای خارجی در لرستان انجام شده ارزش ریالی هر درخت بلوط ۱۶۹ میلیون تومان تخمین زده شده است اما مردم برای تهیه یک کیسه زغال دو درخت بلوط را قطع می‌کنند و با قیمت ۸۰۰۰ تومان می‌فروشند.

طبق قانون برای هر کیلو زغال بلوط کشف شده فقط بین ۵۰۰ تا دو هزار تومان جریمه صورت می‌گیرد که رقم ناچیزی است.

بعد از بلوط، پسته‌وحشی تا بنه و بادام وحشی از دیگر گونه‌هایی هستند که زغال می‌شوند.سال‌هاست که مسوولان و کارشناسان تلاش کرده‌اند که جوامع محلی را مجاب کنند که ما را قطع نکنند اما تقریبا موفق نشده‌اند.

ببین لیلی تو می‌توانی ؟ زبان آدمیزاد را می‌فهمی؟

من زبانشان را می‌فهمم اما جفای آنها برای فشار اقتصادی و کمبود آب است. اما یاران عزیزم برایتان خبر خوش دارم. دیگر نمی‌گذارم بلوطی قطع شود.

همین الان هم درروستای گل سفید از توابع دهستان مشایخ دیگر بلوطی قطع نمی‌شود.

بلوط‌ها به هم نگاهی کردند و پرسیدند: چگونه؟

نام من لیلی است

من با یک آدمیزاد آشنا شدم زبان من و شما را می‌فهمید نامش میترا البرزی‌منش بود و مدیر انجمن پاما.

ما با هم جلسه‌ایی گذاشتیم و قرار بر این شد که از من به تعداد زیاد تولید کنند و بفروشند تا من نسیمی از بلوط‌ها باشم در خانه‌هایشان.

آنوقت اقتصادشان رونق می‌گیرد و دست از زغال کردن شما بر می‌دارند. شما هم لیلی‌های زیادی دارید که دستتان را گرفته‌اند.

مردم ار این طرح استقبال کردند زن‌ها ما را ساختند و مردها تبرها را روی زمین انداختند.

حالا من و لیلی‌های دیگر زیر سایه سازمان محلی شونیز به حیاتمان ادامه می‌دهیم و زندگی شما را تضمین می‌کنیم.

قرار داد جدید برای درختکاری ۱۰ هکتار بلوط بسته‌ایم.

حالا من دیگر در زاگرس نفس نمی‌کشم به لطف تکثیرمان ، من در همه ایران حضور دارم و پیام صلح و دوستی‌تان را به گوش‌شان خواهم رساند.

بلوط‌ها شاد بودند و احساس می‌کردند رویایشان با لیلی محقق شده است.

زیر لب می‌خواندند سبزم، بلوطم، کهنم…

پایان پیام

نویسنده: بهناز بهشتی