میراث ناملموس بخشی زنده از گذشته یک سرزمین است
میراث فرهنگی ناملموس بخشی زنده از گذشته یک سرزمین است
به گزارش گلونی حال و هوای گذشته فقط در اشیا و بناها حس نمیشود.
گاهی میتوان این حال و هوا را در افسانهای از روزگاری دور، یا نوای موسیقی که شما را با خود به قدیم میبرد، حس کرد.
نوایی که نمیدانید چه چیز در خودش دارد و با آن به کجا میروید، ولی حسی کمنظیر را تجربه میکنید.
موسیقی محلی نواحی، یکی از این نواهای ماندگار و پر رمز و راز هستند.
گاهی وارد روستایی میشوید که هنوز برخی از رسوم گذشته را حفظ کردهاند. از پیشینه این آداب و رسوم که میپرسی به سالهای خیلی دور میرسی.
اینها همه مانند بناها و اشیای قدیمی گذشتهای دور و دراز دارند و نام میراث فرهنگی ناملموس بر آنها گذاشته شده است.
میراثی که مانند اشیا و بناهای تاریخی و باستانی قابل لمس نیستند و وجود خارجی ندارند.
اما قسمتی از هویت قومی را ساختهاند و نشان از گذشته دارند.
این میراث در تمام اقوام ایران زمین یافت میشود.
آداب و رسومی که هر جا به شکلی خاص و جذاب وجود دارد و گاهی به عنوان میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است.
در تعریف میراث فرهنگی ناملموس باید گفت:
آداب و رسوم، اصطلاحات، زبانها، گویشها، بازیها، موسیقی، ادبیات شفاهی، هنرهای اجرایی، مراسم، جشنها، رقصها، دانش و مهارتها و بسیاری موارد دیگر را میتوان به عنوان میراث فرهنگی ناملموس نام برد.
این موارد اگر چه قابل لمس و شاید مشاهده نباشند و وجود خارجی هم نداشته باشند، اما بخش بسیار مهمی از میراث فرهنگی را شامل میشوند.
این میراث بخشی زنده از میراث است که به دست بازماندگان به مرور و به صورت پیوسته مورد استفاده و بازآفرینی قرار گرفته و در طول زمان بر ارزش آن افزوده شده و حس هویت و تعلق به انسان و جامعه بخشیده است.
ممکن است در جوامع مختلف، اشتراکاتی در میراث فرهنگی ناملموس مشاهده شود، در صورتی که این جوامع میتوانند بسیار دور از هم و هر کدام در گوشهای از دنیا باشند.
این میراث مشترک، حس احترام و درک افراد جوامع از طرف مقابل را ارتقا بخشیده و باعث انسجام و همبستگی اجتماعی میشود.
میراث ناملموس یکی از اصلیترین دلایل برای گفتگوی بین جوامع با فرهنگهای مختلف است.
پایان پیام
کد خبر : 176758 ساعت خبر : 10:54 ق.ظ