گلونی

سالروز درگذشت اردشیر محصص کاریکاتوریست و طراح معروف

سالروز درگذشت اردشیر محصص کاریکاتوریست و طراح معروف

سالروز درگذشت اردشیر محصص

سالروز درگذشت اردشیر محصص کاریکاتوریست و طراح معروف

به گزارش گلونی سال‌ها پیش در چنین روزی یکی از هنرمندان بزرگ کشور دیده از جهان فروبست.

هنرمندی که آثار بسیار زیادی از او به یادگار مانده بود.

اردشیر محصص کاریکاتوریست و طراح بزرگ و موفق ایرانی بود که بعد از پیروزی انقلاب به نیویورک رفت و در همان‌جا زندگی کرد.

او در سال‌هایی که ایران زندگی می‌کرد کاریکاتورهای بسیاری برای مجلات و روزنامه‌های مختلفی مانند کیهان کشید.

آثاری تلخ ولی تأثیرگذار. بعد از سفر به نیویورک هم هنر خود را در ابعاد جهانی به نمایش گذاشت.

محصص هنرمندی است با کتاب‌ها و کاریکاتورهای بسیار.

هنرمندی که نقاشی‌هایش در خاطر بسیاری از دوستداران این هنر ماندگار شد.

آثار محصص بالاخره بعد از گذشت سال‌ها در نمایشگاهی در تهران به نمایش گذاشته شد و دوباره در یادها و خاطره‌ها زنده شد.

انگار باری دیگر در وطن خود متولد و ماندگار شد.

سالروز درگذشت اردشیر محصص

اردشیر محصص در ۱۸ شهریور ۱۳۱۷ از مادری شاعر و پدری قاضی در رشت به دنیا آمد.

پدر و مادر او هر دو از متمولان لاهیجان بودند و او نیز بزرگ شده این شهر بود.

محصص پس از تحصیل حقوق در تهران و مدتی کار در دولت، کار طراحی را برگزید و آثار خود را در نشریات و کتاب‌ها منتشر کرد.

وی کتاب‌های زیادی منتشر کرد که می‌توان به با اردشیر و صورتک‌هایش (۱۳۵۰)، اردشیر و هوای توفانی (۱۳۵۱)، تشریفات (۱۳۵۱)، شناسنامه (۱۳۵۱)، لحظه‌ها (۱۳۵۱)، وقایع‌اتفاقیه (۱۳۵۲)، طرح‌های‌آزاد (۱۳۵۳)، کافرنامه (۱۳۵۴)، دیباچه (۱۳۵۴) و تبریکات (۱۳۵۴) اشاره کرد.

از آثار محصص کتاب‌های «اردشیر محصص، تاریخی کوتاه» و «زندگی در ایران» در ۱۹۹۴ توسط انتشارات میج (MAGE) در آمریکا انتشار یافته‌است.

وی تعدادی طرح برای روزنامه نیویورک تایمز کشید و هم‌اکنون مجموعه‌ای از ۸۰ تا ۱۰۰ اثر از وی در کتابخانه ملی آمریکا نگهداری می‌شوند.

احمد شاملو درباره هنر محصص می‌نویسد: «اگر قلم عبید چاقوی جراحی است، قلم اردشیر نیز چنین است.

برای من این هر دو، ثباتان کاراکترهای جامعه‌اند.

نشان دهندگان حماقت‌ها، طمع‌ها، یالانچی پهلوانی‌ها، خودپسندی‌ها… آدم‌های او آدم‌های آشنای جامعه‌اند مائیم و همسایگانمان.»

اردشیر محصص در سن هفتاد سالگی در ۱۸ مهر ۱۳۸۷ و در غربت، پس از گذراندن دوران طولانی کسالت، درگذشت.

 به گفته خواهرش ایراندخت، او هرگز تقاضای گذرنامه آمریکایی نکرد.

پایان یپام

خروج از نسخه موبایل