شاهنامه خوانی فراستی یک فرصت استثنایی بود
به گزارش گلونی ویدیویی از مسعود فراستی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که مربوط به برنامه کتاب‌باز شبکه نسیم است.
فراستی در این بخش از برنامه روبه‌روی سروش صحت نشسته و در حال شاهنامه خوانی است. اما نکته‌ای که باعث پربازدید شدن این کلیپ شد غلط خوانی آقای فراستی بود.
شاهنامه خوانی فراستی
سایر ویدیوها در نماشای گلونی
این منتقد مشهور سینما در هنگام خواندن ادبیات شاهنامه بارها و بارها کلمات را با آکسان‌گذاری و اعراب‌گذاری‌های اشتباه خواند که به گفته متخصصان حتا گاهی معنای شعر را هم تغییر می‌داد.
این اتفاق البته در بین سلبریتی‌ها و افراد مشهور بی‌سابقه نیست و پیش از این هم بارها و بارها شاهد گاف‌های فاحش در بین اهالی هنر و ادبیات و فرهنگ و ادب و رسانه بودیم.
همین سروش صحت در برنامه دورهمی وقتی fه مناسبت شب یلدا قصد گرفتن فال حافظ داشت، غزل ساده‌ای را پر از غلط خواند.
بهاره رهنما هم در یک تیزر تبلیغاتی، لطیفه‌های عجب حافظ را به لطیفه‌های عجیب تبدیل کرد و خواند.
آلبوم مشترک همایون شجریان و علیرضا قربانی هم یک اشتباه بزرگ داشت. شعر یکی از قطعات به اشتباه به نام هوشنگ ابتهاج خورده بود که باعث واکنش دختر این شاعر بزرگ هم شد.
محسن چاوشی هم که بارها علاقه خود به مولانا را در آهنگ‌های خود اثبات کرده در آلبوم بی‌نام، «به وکیلِ در، سپردی» را «به وکیل، در سپردی» خواند.
البته پیش از او هم خواننده‌های بیشماری بودند که تن شاعران بزرگ پارسی را در گور به لرزه درآوردند که ذکر نام و مثال آن‌ها از حوصله خارج است.
یادمان نمی‌رود هنرمندانی که حتا نمی‌توانستند یک بیت شعر از حافظ یا سعدی بخوانند. فراموش نمی‌کنیم بزرگانی که حتا نمی‌توانستند حرف خودشان را بزنند.
خواندن شعر و… پیشکش. بسیاری از بزرگواران دیگر هم تا به حال دیکته ننوشتند وگرنه غلط زیاد دارند. کافی است شاهنامه را به دست بگیرند تا بفهمیم چند مرده حلاج هستند.
اما پس چرا اینقدر هجمه روی فراستی زیاد است؟ چرا دیگران اشتباهی ساده مرتکب شدند ولی فراستی گافی بزرگ و تاریخی داده است؟ چرا دیگران پس از سوتی‌هایشان هنوز عزت و احترام دارند ولی فراستی همه جا مورد تمسخر قرار می‌گیرد؟
جواب دو کلمه بیشتر نیست. ادعا و مخالف‌خوانی.
ما ایرانی‌ها از افرادی که مخالف ما هستند خوشمان نمی‌آید. شعار زنده باد مخالف من هم شعار پوچی بیش نبود.
فراستی هم در حوزه نقد فیلم تقریبا با همه مخالف است. از آن سو ما ایرانی‌ها افراد مدعی را دوست نداریم. مظلوم دوست داریم.
مثالش هم همین که رییس‌جمهورهای این سال‌های اخیر همگی با مظلوم‌نمایی رای آوردند. حالا فراستی هردوی این ویژگی‌ها را دارد. پس منطقی است که اینقدر مورد هجمه قرار گیرد.
چکیده حرفم این است که بسیاری از دوستان که فریاد مظلومیت شعر و ادب فارسی سر دادند، غم شعر و ادب را ندارند، بلکه دنبال تلافی کردن تمام آن مخالف‌خوانی‌های فراستی هستند.
بالآخره یک جا باید آن جواب نداشتن‌ها را تلافی کنند. خدا را شکر فراستی همیشه این فرصت را به دوستان می‌دهد.
این بار هم یکی از همان فرصت‌ها است. وگرنه در این مملکت کم نداریم افراد مهم و مشهوری که دو بیت شعر هم بلد نیستند بخوانند.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی