جان پدر کجاستی؟ این‌جا دنیا به فکر ما نیست
به گزارش گلونی حمله تروریستی به دانشگاه کابل باعث کشته شدن بیست و دو دانشجو شد.
اتفاقی که در این بین درد و رنج این حادثه را صدچندان کرد، پیامک پدر محمد راهد، یکی از دانشجوهای کشته شده در این حادثه بود.
پدری که بعد از صد و چهل و دو بار تماس بی‌جواب، در پیامی نوشت: «جان پدر کجاستی؟»
پیامی که برای همدردی با مردم افغانستان بر روی بنری در تهران نوشته شد و برخی افغان‌ها هم در جواب این همدردی در فضای مجازی نوشتند «ممنون همسایه».
وقتی با یک کشور هم‌زبان باشی درد این جمله را حس می‌کنی و زدن یک بنر کمترین کاری است که برای همدردی با همسایه‌ات می‌توانی انجام بدهی.
هرچند شاید افغانستان برای دنیای بزرگ امروز خیلی کوچک و پیش پاافتاده باشد.
جان پدر کجاستی؟ این‌جا دنیا به فکر ما نیست
شاید اگر داعش، که مسئولیت حمله به دانشگاه کابل را برعهده گرفت در کشوری اروپایی دست به این اقدام می‌زد، دنیا عکس‌العمل دیگری از خود نشان می‌داد.
شاید بازهم برج ایفل به رنگ پرچم کشور مورد نظر درمی‌آمد.
خبرگزاری‌ها مراسم یادبودهایی را از کشورهای مختلف پوشش می‌دادند.
شمع‌های روشن و گل‌های سرخ در کنار اسامی کشته‌شدگان. اما افغانستان برای دنیا خیلی مهم نیست.
دنیایی که معنی «جان پدر کجاستی» را خوب نمی‌فهمد.
دنیا غم پدری اروپایی را سنگین‌تر از درد پدری کابلی می‌داند.
ایران در این سکوت و فراموشی کمترین کاری که می‌تواند بکند همدلی با مردم افغانستان است.
سرنوشت ما دو کشور هم‌زبان، سال‌هاست که به هم گره خورده و جدایی‌ناپذیر است.
محمد راهد یکی از بیست و دو دانشجوی کشته شده در این فاجعه بود.
نماشای گلونی را دنبال کنید
بیست و دو جان پدر و جان جهانی که پر پر شدند و باز هم دنیا از کنارشان راحت گذشت.
هیچ‌وقت متوجه نشدم چطور بعضی از نسل آدم می‌توانند به راحتی و با سری برافراشته، مسئولیت کشتار انسان‌ها را برعهده بگیرند و البته هیچ‌وقت متوجه نخواهم شد که چرا دنیا از کنار این جنایت به راحتی می‌گذرد.
این روزها سرگرمی‌های دنیا بیشتر از آن است که بخواهد به کشته شدن چند جوان کابلی بپردازد.
محمد راهدها در دنیای قدرت‌مند امروز جایی نداشتند.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی