درخت انجیلی در پاییز پادشاهی میکند
به گزارش گلونی پادشاهی درخت انجیلی در پاییز که خود پادشاه فصلهاست، هر بینندهای را میخکوب میکند.
در مورد این درخت گفته میشود که بومی هیرکانی است و نام علمی آن Parrotia persica است.
نام علمی به افتخار Friedrich Parrot گیاهشناس آلمانی انتخاب شده است.
درخت انجیلی در پاییز هیرکانی
این درخت از تیره خود انجیلی Hamamelidaceae است که در آستارای جمهوری آذربایجان و لنکران و در جنگلهای شمال از سواحل آستارا تا گلیداغ انتشار دارد و از جلگههای ساحلی دریای خزر تا ارتفاعات میانبند امتداد مییابد و در کلاردشت تا ارتفاع ۱۴۰۰ متر از سطح دریا دیده میشود.
درختی که در فصل پاییز به تنهایی منبع موثقی برای تماشای رنگهای مختلف طبیعت است.
نقاش متبهر طبیعت هر برگ این درخت را به یک رنگ منقش کرده است. از زرد و سرخ و سبز و نارنجی و جگری و بادمجانی و سیاه و… همگی پاشیده شدهاند بر روی این درخت. درخت انجیلی رنگینکمان زمین است.
جنگلهای شمال ایران و مخصوصاً جنگل هیرکانی زیستگاه اصلی این درخت است و هرگاه در فصل پاییز به این جنگل پا بگذارید ممکن است کنار یک درخت زیبا خشکتان بزند و مات و مبهوت به زیبایی آن درخت خیره شوید.
برگهایش معمولا بیضی شکل، کشیده، تخممرغی و موجدار هستند. میوهای قهوهای رنگ دارد و گلهایی قرمز و بهاری.
شکل تاجش گرد و گلدانی شکل است. به آهستگی و با طمانینهای خاص رشد میکند و قد میکشد.
این درخت قدرت شگفتانگیزی دارد و به راحتی در برابر آفات و بیماریهای جنگلی و حیوانات گیاهخوار و خشکسالی دوام میآورد و به اصطلاح آخ هم نمیگوید.
برخی حتا تو را iron wood یا چوب آهنین میخوانند. تمام ویژگیهای یاد شده از این درخت یک پادشاه قدرتمند و باشکوه میسازد.
پادشاهی که در فصل شاهنشاهی پاییز، یکتنه حکمرانی میکند. نام این درخت، درخت انجیلی است.
این درخت زیبا بومی جنگلهای شمال ایران و تالش آذربایجان است که با تاریخچهای کهن از دوران میوسن زمین شناسی (۲۳ میلیون سال قبل) به عصر ما رسیده است!
انجیلی قامت بلندی دارد و تا ۲۵ متر هم میرسد.
یکی از جذابیتهای این درخت شکل تنه آن است که با ساقههایی که به یکدیگر جوش خوردهاند فرم تنه درخت را نامنظم میسازد و باعث اشکال بسیار زیبائی در درخت میشود.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی