شان کانری جذاب ترین مرد قرن بیستم درگذشت
به گزارش گلونی در روز شنبه ۱۰ آبان ۹۹ با توییت نخست وزیر اسکاتلند خبر فوت شان کانری تایید شد، ملت ما امروز عزادار یکی از بهترین فرزندانش است.
در پی واکنش به خبر درگذشت او بسیاری از از ستارگان و هنرمندان از جمله، مایکل کین، هیو جکمن، الک بالدوین، سلما هایک، مایکل بی، نیکولاس کیج و….، از این خبر ابراز تاسف کردند در این میان تهیه‌کنندگان جیمزباند، مایکل ویلسون و باربارا براکلی، در توییتی او را عامل موفقیت مجموعه جیمز باند معرفی کردن.
او با نمایش ظریف و شوق به خود از مامور مخفی جذاب و کاریزماتیک انقلابی در جهان ایجاد کرد بدون شک تا حد زیادی مسئول موفقیت این مجموعه فیلم است و ما باید برای همیشه قدردان او باشیم.
شان کانری جذاب ترین مرد قرن بیستم درگذشت
شان کانری اولین بار نقش جیمز باند را در ۳۲ سالگی به روی پرده سینما آورد و بعد از آن در شش فیلم دیگر نقش جیمز باند را بازی کرد.
تهیه کنندگان جیمز باند در ابتدا کری گرانت را برای این نقش انتخاب کردند، اما او تنها با بازی در یک فیلم رضایت داد.
انتخاب بعدی آنها پاتریک مک گوهان بود، که در همان زمان در یک مجموعه تلویزیونی نقش یک مامور مخفی را بازی می‌کرد، اما وی این نقش را رد کرد.
کارگردان فیلم دکتر نو ترنس یانگ، ریچارد جانسون را پیشنهاد داد که کمپانی سازنده آن را رد کرد.
از نظر نویسنده کازینو رویال، کتابی که اولین حضور جیمز باند در آن است، یان فلمینگ، ریچارد تاد برای این نقش مناسب بود که به دلیل اختلاف در زمانبندی کاری نقش‌آفرینی وی به عنوان جیمزباند محقق نشد.
در نهایت تهیه‌کنندگان، شان کانری را برای این نقش انتخاب و برای پنج فیلم با او قرارداد بستند.
هنگامی که البرت بروکلی و هری سالتزمن، تهیه‌کنندگان مجموعه او را دعوت کردند، بسیار غیر رسمی و خونسرد ظاهر شد، بی‌توجهی به مقام و منزلت تهیه‌کنندگان و لاابالی رفتارکردن وی، توجه آنها را جلب کرد.
به گفته آلبرت بروکلی زمانی که آنها از پنجره بیرون را نگاه می‌کردند که سوار اتومبیلش می‌شود و آنجا را ترک می‌کند، می‌دانستند که فرد مناسب را پیدا کردند. خونسرد بودن و ریلکسی شان کانری ما را تحت تاثیر قرار داد.
به گفته سالتزمن: شان کانری مانند گربه جنگلی فرض و بیخیال راه می‌رود.
یان فلمینگ در ابتدا کنری را انتخاب مناسبی برای جیمز باند نمی‌دانست اما با نظر همسرش، که جذابیت و کاریزماتیک جیمز باند را دارد و سپس با فروش خوب فیلم دکتر نو نظرش را عوض کرد و حتی در کتاب بعدی خصوصیات کانری را برای جیمز باند نوشت.
او اصالت جیمز باند را ماموری اسکاتلندی توصیف کرد.
با این همه، کانری موفقیتش در این نقش را مدیون کارگردان فیلم، ترنس یانگ، می‌داند. لوئیس مکسول، یکی از همبازی‌های او در فیلم دکتر نو می‌گوید: جیمز باند کانری نقش مهم و بزرگی نداشته است.
اولین شغل کانری در ۹ سالگی شیر فروشی بوده. در خاطراتش می‌نویسد: یکبار هنگامی که برای برگشت از استودیو شوار تاکسی شدم، راننده از اینکه من اسم تمام خیابان‌ها را می‌دانم تعجب کرد، به او توضیح دادم در کودکی شیر فروش بودم، او از من پرسید اکنون چه کاری؟جواب دادن این سوال بسیار سخت تر بود.
در ۱۶ سالگی به نیروی دریایی ملحق می‌شود ،اما در ۱۹ سالگی به علت زخم معده از نیروی دریایی مرخص می‌شود.
بعد از آن شغل‌های متفاوتی را امتحان می‌کنند از جمله کارگری، رانندگی تریلر، غریق نجاتی, مدل نقاشی و بازیکن فوتبال. کانری بازیکن بسیار موفقی در تیم رز بوده.
حتی در یکی از بازی‌ها، هنگامی که سرمربی منچستر یونایتد، مت بازبی، او را دید، به او پیشنهادی برای بازی در یونایتد با هفته ای ۲۵£ معادل ۷۰۳ £ الان می‌دهد، اما کانری این پیشنهاد را رد می‌کند.
بسیار وسوسه شده بودم، اما وقتی فکر کردم، بازیکنان بعد از سی سالگی رو به افول می‌رفتند و من تازه ۲۳ سال داشتم، من تصمیم گرفتم که یک بازیگر بشوم، و بنظر این یکی از هوشمندانه‌ترین انتخاب‌هایم بوده.
شروع بازیگری
کانری در ابتدا به عنوان یکی از عوامل پشت صحنه فعالیت می‌کرد، تا اینکه در نمایش south Pacific به عنوان یکی از خدمه وارد صحنه می‌شود و بعد ها به یکی از نقش‌های فرعی مهم تبدیل می‌شود.
بعد از این نمایش در تئاترهای متفاوتی نقش‌های کوچک یا فرعی بازی می‌کرد، کانری نقش‌های فراوانی در سریال‌های تلوزیونی داشته اما آنجا هم دیده نشد.
بعد از فروش موفق دکتر نو، کانری توانست در مارنی به کارگردانی هیچکاک با تیپی هدرن همبازی بشود، یک سال بعد در فیلم موفق تپه‌ها به کارگردانی سیدنی لومت حضور یافت.
او بعد از پنجمین فیلم جیمز باند خود، فقط دو بار زندگی می‌کنید از این نقش کناره‌گیری کرد، مایکل کین دوست صمیمی او می‌گوید: اگر شما دوست کانری بودید، می‌دونستد که در آن دوران نباید موضوع باند رو پیش کشید، او بازیگر بهتری از فقط به تصویر کشیدن باند هست، ولی باند هم معنی او شده. ممکن است او در عموم ظاهر شود و کسی دیگران بگوید آنجا را نگاه کنید، جیمز باند و این چیزی بود که او را ناراحت می‌کرد.
با این حال علت ضعیف بودن بازی و جوانی بیش از اندازه بازیگر بعدی مجموعه، جرج لازنبر، به درخواست استودیو برای بازی در فیلم، الماس‌های ابدی، برگشت.
او پس از این فیلم گفت: من دیگر هرگز نقش جیمز باند را بازی نخواهم کرد دوازده سال پس از الماس‌های تراش نخورده، کانری در فیلم دوباره هرگز نگو هرگز بازی کرد.
نام فیلم از روی گفته کانری که دیگر هرگز نقش باند را بازی نمی‌کنم، انتخاب شد.
کانری پس از فیلم الماس‌های تراش نخورده، سعی کرد با بازی در نقش‌های متفاوت چهره جدیدی از بازیگری خود به مردم نشان بدهد، اما هرگز موفق نشد تصور مردم را به صورت کامل عوض کند.
از فیلم‌های موفق و خوب کانری در این دوره می‌توان به مردی که می‌خواست پادشاه باشد به همراه دوست صمیمی‌اش مایکل کین و رابین هود و ماریان که در آن با ادری هپبورن هم بازی شد، اشاره کرد.
او و مایکل کین هر دو فیلم مردی که می‌خواست پادشاه را به عنوان فیلم محبوب خود انتخاب کردند. بسیاری معتقدند رابین و ماریان بهترین فیلم در به تصویر کشیدن داستان رابین هود است.
راجر ایبریت منتقد شناخته شده هالیوود، در نقد خود از رابین و ماریان می‌نویسد بازی‌ها به قدری طبیعی است که شما می‌توانید واقعا عشق را بین رابین و ماریان ببینید.
پس از آن، در فیلم مشهور و پر ستاره قتل در قطار سریع‌السیر، اقتباسی از رمان آگاتا کریستی، در نقش کلنل ظاهر شد.
مدتی بعد با لارنس الیویر در فیلم پلی در دوردست هم بازی شد.
با این همه، دوره موفقیت کانری در جشنواره‌ها در دوران میانسالی‌اش و در سال های 1986 تا 1989 اتفاق افتاد. او ابتدا برای بازی در فیلم نام گل سرخ برنده اولین جایزه بفتا خود شد، یک سال بعد در فیلم (تسخیرناپزیران)با کوین کاستنر و رابرت دنیرو هم بازی شد.
بازی او در این فیلم برایش جوایز اسکار و گلدن گلاب را به ارمغان آورد.
موفقیت بعدی او در فیلم ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی رقم خورد.
او در این فیلم نقش پدر ایندیانا جونز را بازی کرد. او برای این فیلم در نوشتن شخصیت خود با لوکاس همکاری کرد. او برای بازی در این فیلم نامزد جایزه بفتا و گلدن گلاب شد.
آخرین حضور کانری در سینما در فیلم انجمن نجیب زادگان عجیب در سال 2003 بود.
او پس از شکست این فیلم، خود را بازنشسته اعلام کرد. وقتی از او در باره بازنشستگی‌اش پرسیدند. کانری گفت: هالیوود امروز دست احمق‌هاست، آنها فقط فیلم‌هایی برای گیشه می‌سازند. افرادی کم هنوز فیلم با مفهوم و خوب می‌سازند.
شایعاتی از حضور او در فیلم چهارم اینیانا جونز باعث شد بسیاری امیدوار به حضور دوباره او در سینما بشوند. اما او آنها را رد کرد.
تنها فیلمی که می‌توانست من را از بازنشتگی در بیاورد، ایندیانا جونز بود. اما بازنشستگی، بیش از حد مفرحه.
کانری یک بار اذعان داشته بود که در یک صورت ممکن است بازگشت به سینما را در نظر بگیرد: پیشنهاد دستمزدی هنگفت به حدی که، همچون رقم‌های مافیایی باشد و نتوانم آن را رد کنم.
اما حالا نمی‌توان چندان به وقوع چنین اتفاقی خوشبین بود. مایکل کین، هنرپیشه بزرگ انگلیسی و دوست نزدیک کانری، اذعان داشته که او در را به روی تمام پیشنهاد‌ها بسته است. کین در سال ۲۰۱۱ در گفته: او فیلم دیگری کار نخواهد کرد. من از او پرسیدم و گفت: نه، هرگز این کار را نمی‌کنم.
خداحافظی از سینما
ناکامی در فیلم انجمن نجیب زادگان عجیب تنها دلیل کانری برای خداحافظی نبود. او پس از این فیلم از هیچکدام از پیشنهادهایی که روی میز داشت راضی نبود.
این قانونی نانوشته است که هرچقدر هم استعداد داشته باشید، با بالا رفتن سنتان، نگاه کارگردان‌ها به شما تغییر خواهد کرد.
این دقیقاً چیزی بود که برای شان کانری رخ داد. مایکل کین در مصاحبه مذکور جزئیات بیشتری را از علت خداحافظی دوست صمیمی‌اش از سینما فاش کرد:تجارت فیلم‌سازی او را بازنشسته کرد زیرا او نمی‌خواست که نقش‌های کوچک پیرمردها را بازی کند و آنها هم نقش‌های اصلی جوان در فیلم‌های عاشقانه را به او پیشنهاد نمی‌کردند.
کانری بعد از بازنشتگی وقت خود را صرف ساخت زمین گلف مورد علاقه‌اش گذراند. او تمام وقت خود را صرف بازی گلف می‌کرد. گلف شبیه زندگیست. تو با خودت رقابت می کنی تا از خودت پیشی بگیری.
کانری به اصلیت اسکاتلندی خود افتخار می‌کند، اما این روز‌ها به ندرت به وطن سر می‌زند. این امر دلیل مشخصی دارد: شهروندان بریتانیایی که اقامت دائم در خارج کشور دارند و بیشتر سال را آنجا سپری می‌کنند، بنا به محل زندگی می‌توانند تخفیف زیادی روی مالیات خود بگیرند.
کانری و همسرش، میشلین روکبرن، در باهاماس زندگی می‌کنند و جهت آنکه واجد شرایط تخفیف مالیاتی شوند، تنها می‌توانند ۹۰ روز از سال را در بریتانیا سپری کنند.
البته که کانری با این کار هیچ جرمی مرتکب نشده، اما عدم بازگشت او به اسکاتلند حاشیه‌های زیادی برایش در جریان رأی‌گیری برای استقلال از بریتانیا در سال ۲۰۱۴ ایجاد کرد.
او از بزرگ‌ترین حامیان خودکفایی اسکاتلند است، با این حال حاضر نیست به این کشور بازگردد تا شخصاً برای جمع کردن رأی تلاش کند. طبیعتاً این موضوع برای مخالفان استقلال اسکاتلند دستمایه تمسخر و تحقیر موافقان شد.
کانری به اصلیت اسکاتلندی خود افتخار می‌کند، اما این روز‌ها به ندرت به وطن سر می‌زند.
این امر دلیل مشخصی دارد: شهروندان بریتانیایی که اقامت دائم در خارج کشور دارند و بیشتر سال را آنجا سپری می‌کنند، بنا به محل زندگی می‌توانند تخفیف زیادی روی مالیات خود بگیرند.
کانری و همسرش، میشلین روکبرن، در باهاماس زندگی می‌کنند و جهت آنکه واجد شرایط تخفیف مالیاتی شوند، تنها می‌توانند ۹۰ روز از سال را در بریتانیا سپری کنند.
البته که کانری با این کار هیچ جرمی مرتکب نشده، اما عدم بازگشت او به اسکاتلند حاشیه‌های زیادی برایش در جریان رأی‌گیری برای استقلال از بریتانیا در سال ۲۰۱۴ ایجاد کرد.
او از بزرگ‌ترین حامیان خودکفایی اسکاتلند است، با این حال حاضر نیست به این کشور بازگردد تا شخصاً برای جمع کردن رأی تلاش کند.
طبیعتاً این موضوع برای مخالفان استقلال اسکاتلند دستمایه تمسخر و تحقیر موافقان شد.
نقطه نظر او نسبت به برخود با زنان، به شهرت و تصویر او در میان عموم ضربه وارد کرده است.
علاوه بر اظهار نظرهای جنجال بر‌انگیز در گذشته، اتهاماتی که همسر سابقش مبنی بر آزار جنسی او وارد کرده، حاشیه‌های زیادی برای کانری رقم زده است.
کانری در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۶۵ گفته بود: به نظرم چیز نادرستی در کتک زدن یک زن وجود ندارد، البته پیشنهاد می‌کنم او را مثل یک مرد کتک نزنید.
او حدود ۳۰ سال بعد سخنان مشابهی به زبان آورد و اذعان داشت که زنان هنگام بحث و جدل با مردان، دلشان کتک می‌خواهد.
او در پاسخ به انتقادات اظهار داشت که سخنانش دست‌چین شده، اما در سال ۲۰۰۶، داین کلینتو، همسر سابقش در کتاب خاطرات خود از آزار فیزیکی و روانی‌اش توسط کانری نوشت. ادعاهای کلینتو تماماً توسط کانری رد شد، اما کنار هم قرار گرفتن آنها در کنار اظهارات گذشته او، اوضاع را برایش وخیم کرد.
کانری حتی مجبور شد از حضور در جشنواره سیاسی هالیوود در سال ۲۰۰۶ صرف‌نظر کند تا مجبور نشود در رابطه با همسر سابقش پاسخگوی سوالات باشد. او کمی بعد اذعان داشت که به نظرش هیچ سطحی از آزار زنان تحت هیچ شرایطی قابل‌قبول نیست، اما هالیوود هیچگاه با عذرخواهی‌ها میانه خوبی ندارد.
او از همسر اولش یک پسر به نام جیسون کانری دارد که خود بازیگر و کارگردان است.
کانری روز 31 اکتبر 2020 در خواب در سن 90 سالگی درگذشت.
پایان پیام
نویسنده: سید روزبه موسوی