وصیت نامه کوروش کبیر وجود دارد؟ او چگونه از دنیا رفت؟
به گزارش گلونی در کتاب «ایرانیان» نوشته همایون کاتوزیان آمده است:
درباره مرگ کوروش روایت‌های گوناگونی آمده است. به گفته هرودت، کوروش هنگامی که به شرق می‌شتافت تا با مهاجمان چادرنشین ایرانی‌نژاد روبرو شود در میدان نبرد کشته شد؛ گزنوفون معتقد بود که کوروش به مرگ طبیعی جان سپرد؛ و بنا بر روایتی دیگر کوروش در کشورگشایی در خاور دور زخمی شد و جان داد.
وصیت نامه کوروش کبیر
کوروش پسر بزرگ خود کمبوجیه را به پادشاهی بابِل گمارده و به او فرمان داده بود که برای حمله به مصر آماده شود و حکومت سرزمین‌های شرقی را به پسر کوچک‌تر خود، بردیا، سپرده بود. کمبوجیه پیش از حرکت به سوی مصر در سال ۵۲۵ ترتیبی داد که برادرش مخفیانه کشته شود، ظاهرا به این دلیل که می‌ترسید بردیا در غیاب او دست به شورش بزند. کمبوجیه مصر را فتح کرد و بنا بر روایات قدیم نسبت به عقاید دینی و فرهنگ مصریان نابردباری نشان داد، اگرچه پژوهش‌های تازه‌تر این نظریه را تا حدی تعدیل کرده‌اند.
در همین حال، کمبوجیه خبردار شد که در پارس کسی با این ادعا که بردیا است، تاج و تخت را غصب کرده. کمبوجیه در حالی که از مصر به ایران می‌شتافت، جان سپرد. برخی گفته‌اند کمبوجیه اتفاقا با شمشیر به خود زخمی وارد کرد. اما ممکن است خودکشی کرده، یا به دلیل دیگری جان داده باشد.
مرگ کوروش
آیا از منشورکوروش می‌توان حقوق بشر بیرون کشید؟
سخنان دکتر همایون کاتوزیان استاد ادبیات و تاریخ ایران در دانشگاه آکسفورد
سال‌های پایان زندگی کوروش چندان شناخته‌شده نیست، همین قدر می‌دانیم که بر طبق نوشته‌های هرودوت به یک لشکرکشی در آسیای مرکزی پرداخته است که باعث مرگ وی توسط سکاهای ماساژت (Massaget) شده است.
در این جنگ با آن‌که کوروش بزرگ به وضع سختی توسط تومی‌ریس (Tomyris) ملکه سکاها کشته می‌شود، در نهایت ارتش‌های پارسی به پیروزی می‌رسند.
اما این نقل قول هرودوت چندان با اطمینان همراه نیست، زیرا می‌دانیم که هیچ یک از پادشاهان پارسی جان خویش را به‌راحتی در میدان جنگ به مخاطره نمی‌انداختند و این امر از کوروش بزرگ نیز که یک سردار جنگی تمام عیار بوده، به دور است.
این‌که سردار بزرگی چون کوروش بزرگ، به راحتی مقابل تیره‌ای از سکاها [با آن داستان‌پردازی‌هایی که هرودت و به تقلید از او سایر مورخان یونانی بازگو نموده‌اند] جانش را از دست بدهد، کمتر مورخی می‌تواند به‌راحتی آن را بپذیرد.
از سوی دیگر به نوشته‌های گزنفون بیشتر می‌توان اعتماد کرد. او اظهار می‌کند کوروش در پاسارگاد و در حضور بزرگان ایرانی دار فانی را وداع گفت.
این نوشته گزنفون (Xeznophon) با گفته‌های سرداران همراه اسکندر که از گور کوروش دیدن کردند، هم‌خوانی بسیار دارد.
آریان به نقل از آریستوبول اذعان می‌کند که جسد کوروش در تابوتی از طلا گذاشته شده بود که بعدا دزدان مقبره به پیکره او [که سالم بوده] آسیب‌هایی وارد کرده‌اند [نوشته‌های هرودوت حاکی از آن است تومی‌ریس ملکه سکاها پیکر کورش را مثله کرده است.
حال آن‌که به گفته اریستوبول جسد کوروش سالم بوده است]. هر چند که هرودوت و دیگر مورخان پیروان او سعی دارند مرگ کوروش را در آسیای مرکزی جلوه دهند، اما از آن‌جا که پیکر کوروش در آرامگاهش در زمان ورود اسکندر سالم و پابرجا بوده و دیگر آن‌که گزنفون اذعان می‌کند کوروش به هنگام مرگ در حضور بزرگان و سرزمین پارس دار فانی را وداع گفته است، ما را به این امر سوق می‌دهد که مرگ بنیان‌گذار شاهنشاهی را در خود این سرزمین پارس به سال ۵۲۹ ق.م جلوه دهیم.
پایان پیام
کوروشی که نه شرق و نه غرب را فتح نکرده بود و فقط عیلام و بابل از آن او بود چطوری خودشو پادشاه جهان معرفی میکنه؟؟؟ کسی که حتی پسرهاش هم باهم متحد نبودن