کاش همه ما مثل این هموطن کرد باشیم

کاش همه ما مثل این هموطن کُرد باشیم

به گزارش گلونی عادت کرده‌ایم به هر چیز بخندیم. عادت کرده‌ایم که گند بزنیم به تمام احساسات و عواطف انسانی.

این کار‌ها را در اینستاگرام‌ آموخته‌ایم.

پلتفرمی که ذاتش سرگرمی است و با عاطفه انسانی کار ندارد.

این ثمره شبکه‌های اجتماعی است که اولین دشمن جامعه شده‌اند.

مثلاً این هم‌وطن کُرد را ببینید. او می‌خواهد دقیق نشانی بدهد. دوست دارد آن آدم را به‌درستی به سمت تهران هدایت کند.

اتفاقا خیلی دقیق هم می‌گوید و بعد شاید به دلیل سن و سال فراموش می‌کند بقیه راه را از تبریز و ناگهان می‌گوید اهواز.

دست این آدم را باید بوسید که این قدر بامحبت و دقیق است. به این آدم نباید بخندیم. او هموطن ماست. او مهربان است و عزیز.

او می‌توانست نشانی ندهد و یا سوال‌کننده را از سر باز کند اما می‌بینید دارد همه تلاشش را می‌کند تا نشانی بدهد.

این ویدئو همان‌طور که پیداست بعد از یک بار نشانی دادن ضبط شده است. یعنی او یک بار نشانی داده است و دوباره از او خواسته‌اند تکرار کند تا فیلم بگیرند و بخندند.

شرم بر ما که به همه چیز می‌خندیم.

من نه فقط نخندیدم که دلم غش کرد برای این مرد مهربان.

او نمونه یک شهروند نمونه است. کاش همه مثل او بودیم.

کاش همه ما مثل این هموطن کُرد باشیم

همه چیز از وقتی شروع شد که فضای مجازی به جایی برای معروف شدن و لایک بیشتر تبدیل شد.

ویدئوی باحال که ملت را بخنداند مساوی لایک بیشتر و فالوورهای بالاتر و معروفیت. رؤیایی که خیلی‌ها در خواب هم نمی‌دیدند، با اینستاگرام و فضای مجازی محقق شد.

انسانیت و احترام کیلویی چند؟ مهم این است که صفحه آدمی که تا حالا هیچ‌کس درست و حسابی جواب سلامش را هم نمی‌داد پر از لایک شود. حتی شده با لودگی و مسخره کردن مردم.

به کمکی از سر صفا و صمیمیت پیرمردی کرد می‌خندیم و فیلمش را همه جا پخش می‌کنیم تا خودمان را مطرح کنیم. همین‌قدر تهی و خالی از هنر هستیم.

برخی از ما تقصیری نداریم.

وقتی تنها هنرمان پست گذاشتن در اینستاگرام است و اگر روزی موبایل‌ها از بین برود دوباره می‌شویم همان آدم ناشناخته و ناپیدای کوچه و خیابان، کار دیگری از دست‌مان برنمی‌آید.

شما بگویید آدم‌های این‌چنینی چه کنند تا دیده شوند؟ چه کنند تا کمبود شخصیت‌شان جبران شود؟

فیلم این پیرمرد کرد مهربان، قصه این روزهای جامعه ماست. جامعه‌ای که اول باید فرهنگ استفاده از موبایل‌های دوربین‌دار و فضای مجازی را یاد می‌گرفت.

برای بعضی از ما همان مدل‌های گوشی‌های قدیمی شبیه کتلت، به درد می‌خورد. هنوز برای استفاده از تکنولوژی بزرگ نشده‌ایم.

پایان پیام