گلونی

کوروش و حقوق بشر در استوانه او؛ واقعیت دارد؟

کوروش و حقوق بشر در استوانه او؛ واقعیت دارد؟

کوروش و حقوق بشر در استوانه او؛ واقعیت دارد؟

کوروش و حقوق بشر در استوانه او؛ واقعیت دارد؟

به گزارش گلونی طی سال‌های اخیر کتیبه کوروش و منشور حقوق بشر استخراج شده از آن، بسیار معروف شده است.

در فضای مجازی افراد زیادی که خود را آریایی دو آتشه می‌دانند متن‌های مختلفی را پخش می‌کنند که به قول خودشان از کتیبه کوروش استخراج شده.

جملاتی که خود کوروش کبیر هم روحش از آنها خبر نداشته.

کافی است یک نفر پیدا شود و با یکی از این متون مخالفت کوچکی کند، چنان با خشم آریایی به اون حمله می‌کنند که هر چه حقوق بشر و کلاً حقوق موجود زنده است از بین برود.

https://dl.golvani.ir/radio/%D8%A2%DB%8C%D8%A7%20%D8%A7%D8%B2%20%D9%85%D9%86%D8%B4%D9%88%D8%B1%20%DA%A9%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%B4%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82%20%D8%A8%D8%B4%D8%B1%20%D8%A8%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%86%20%DA%A9%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D8%9F.mp3?_=1

اما اصل ماجرای این کتیبه را از زبان دو استاد بخوانید:

دکتر همایون کاتوزیان استاد تاریخ و ادبیات ایران دانشگاه آکسفورد در مصاحبه‌ای که با رادیو فرانسه داشت گفت: «منشور کوروش درباره آزادی دادن به بخش‌های مختلف امپراطوری بوده. به کشورهایی، مثل بابل و مصر و … که تحت سلطنت کوروش بودند این آزادی داده می‌شد تا دین خود را داشته باشند.»

کوروش و حقوق بشر در استوانه او

منشور کوروش کبیر را در گلونی بخوانید

دکتر غیاث‌آبادی نویسنده، پژوهشگر و جامعه شناس درباره کتیبه کوروش و منشور حقوق بشر می‌گوید: «ما به‌خاطر برخی ناتوانی‌ها و عقب‌افتادگی‌ها که از تقریباً هزار سال پیش شروع شد و در دوران صفویه به اوج خود رسید و در دوران قاجار کاملاً تکمیل شد و ادامه پیدا کرده، سعی می‌کنیم این عقب‌افتادگی خودمان را با خیال‌پردازی‌ جبران کنیم.

منشور کوروش را به نوعی می‌توان حقوق بشر نامید اما در مقایسه با حقوق بشر امروزی و معنایی که امروز دارد نمی‌توان به آن منشور حقوق بشر گفت.

تعبیر و تفسیرهایی که از دل آن بیرون می‌کشند و مردم سالاری و حقوق ادیان و غیره برگرفته از تخیلات ماست.

امروزه چندین ترجمه از منشور کوروش وجود دارد. در واقع هرکسی با توجه به احساسات و علایقی که خودش داشته متنی نوشته و منسوب کرده به کوروش و در نشریه یا وبلاگی گذاشته.

دیگران هم دیدند و با همان روحیه مطلق‌گرایانه احساساتی پسندیدند و منتشر کردند.

حتی چند چیز دیگر هم به آن اضافه کردند.»

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل