گلیمچه متکازین هنر چندین هزار ساله ایرانی

گلیمچه متکازین هنر چندین هزار ساله ایرانی

به گزارش گلونی یکی از صنایع دستی و دست بافته‌های اصیل و زیبای مازندران گلیمچه‌ی متکازین است.

در زمان‌های قدیم دستگاه و ابزار این نوع گلیمچه در تمامی خانه‌ها مخصوصاً روستاییان و عشایر یافت می‌شد و بافت آن بسیار رونق داشت و بافندگان، همه‌ی مراحل کار از چیدن پشم و نخ ریسی و رنگرزی و بافت را خود انجام می‌دادند.

ولی با مرور زمان با مرگ بافندگان قدیمی و ایجاد شهرنشینی و مهاجرت نسل جوان به شهر و نبود تبلیغات و فروش مناسب، این دست بافته‌ زیبا نیز از رونق افتاده است.

جزییات زیبایی گلیمچه متکازین

طول این گلیمچه از ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر و عرض آن از ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر متغیر است و بافندگان برای داشتن گلیمچه‌ای با عرض بیشتر قطعات آن را از پهلو به صورت طولی به هم می‌دوزند.

تار گلیمچه متکازین از نخ پنبه‌ای با نمره ۲۰ دوازده لا و پود آن از پشم ۵ دولا است. اما در گذشته تار و پود هر دو از نخ پشمی تهیه می‌شد.

موارد استفاده

روستاییان بیشتر از گلیمچه به عنوان زیرانداز، رختخواب پیچ، رویه کرسی، پادری و خورجین استفاده می‌کنند.

درحال حاضر با تغییر سلیقه‌ افراد این نوع گلیمچه‌ها و تقاضاها فرق کرده است. و به عنوان روتختی، رویه مبل، کوسن، رومیزی، کیف و انواع موارد تزیینی استفاده می‌کنند.

تاریخچه متکازین

تاریخچه بافت پنج هزار سال قبل میلاد قدمت دارد. و وسایلی که در غار به دست آمده نشانگر ریسیدن نخ از پشم و موی بز به صورتی ابتدایی در آن زمان است.

دستگاه‌های بافت مازندران عمده دو ورودی بوده و از گذشته‌های دور، مازندرانی‌ها انواع البسه، حوله، رختخواب، پیچ گلیمچه‌های زیراندازی، پتو، عبا، چادرشب، جاجیم، گلیچ، ساچیم، گلیمچه و پارچه‌های ابریشمی را با مواد موجود در پیرامون خود یعنی الیاف پنبه، ابریشم، پشم و موی بز می‌بافتند.

جاجیم بافی در آلاشت مازندران با دستگاه دو ورودی که به صورت افقی روی زمین مقابل بافنده قرار می‌گیرد بافته می‌شود.

نقش‌های جاجیم به شکل راه راه و از هفت رنگ قرمز، قهوه ای، نارنجی، سبز، مشکی، سفید و آبی که بسیار زیبا، درخشان و زنده هستند به وجود می‌آید.

جاجیم، هم از طریق تار و پود پشمی و هم با تار پنبه ای و پود پشمی بافته می‌شود.

پایان پیام

نویسنده: محمد شهبازی