جنگل های بلوط زاگرس چگونه به وجود آمد؟
نکته: لطفا برای لود شدن ویدئو به پایین این برگه بروید و روی «خروج از نسخه موبایل» بزنید تا بتوانید ویدئوها را ببینید.
به گزارش گلونی مهندس مرتضی ابراهیمی رستاقی در وبینار «احیا جنگلهای زاگرس» درباره پیدایش این جنگلها و نحوه تکاملشان مطالب ارزشمندی بیان کردند:
آرشیو وبینارهای گلونی را ببینید
سایر ویدیوها در آپارات گلونی
جنگل های بلوط زاگرس چگونه به وجود آمد؟
۳ فایل پژوهشی که مهندس مرتضی ابراهیمی رستاقی در اختیار گلونی و شما مخاطبان قرار دادند:
راهنمای کلی احیا و بازسازی جنگلهای مخروبه زاگرس
جنگلهای منطقه اکولوژیکی زاگرس در امتداد رشته کوههای زاگرس که حدود آن را گسترش گونههای جنس بلوط (.Quercus spp) مشخص مینماید، همچنان که در بستر تاریخ کهن ایران محل ظهور و سقوط تمدنهای بزرگ این سرزمین و بهتبع آن کانون عمده فعالیتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی و… بوده و از این رهگذر آسیبهای فراوانی را نیز متحمل شده است.
آسیبهایی که شدت آن در یکی دو قرن اخیر شتاب فزایندهای داشته و جنگلهایی که در 5500 سال پیش به اوج تکامل خود رسیده بود، حال در وضعیتی قرار گرفته که اندیشمندان فن به جای واژه جنگل، ترجیح میدهند از این رویشهای طبیعی متحولشده تحت عنوان جنگلهای پارکآسا یا باغآسا یاد کنند.
جنگلهایی که هنوز نمونههای کمتر دستخورده خود را با 140 متر مکعب حجم چوب سرپا، ساختار سه اشکوبه متمایز، تنوع زیستی بالا و قدرت زادآوری با قریب به 17000 نونهال در واحد سطح (جنگلهای گورعمر زاگرس شمالی) حفظ نموده، اما در گستره غالب این جنگلها که روزگاری از وسعت قریب به 12 میلیون هکتار برخوردار بوده و حال به حدود نیمی از سطح اولیه تقلیل یافته، از نظر میزان پوشش تاجی وضعیت زیر حاکم است:
14/3 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 1 تا 5 درصد
10/3 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 6 تا 10 درصد
45/8 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 11 تا 25 درصد
17 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 26 تا 50 درصد
10/4 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 51 تا 75 درصد
2/2 درصد وسعت جنگلهای زاگرس دارای پوشش تاجی 76 تا 100 درصد
جنگلهایی که در اوج تکامل دارای 60 درصد جمعیت بلوط و 40 درصد سایر گونهها (مطالعات گردهشناسی) بوده، در حال حاضر حدود نیمی از وسعت آن را تیپ خالصگونه برودار تشکیل میدهد.
جنگلهایی با منشأ دانهزاد که اکنون تنها حدود 7 درصد وسعت آنها را تودههای دانهزاد تشکیل میدهند. جنگلهای حداقل 3 اشکوبه (به گواهی تودههای باقیمانده) که در اکثریت وسعت خود تکاشکوبه هستند.
با عنایت به موارد برشمرده که مؤید نیازمندی تودهها در اصلاح کیفی ساختارهای افقی و عمودی این جنگلها است، از بعد اصلاح کمی نیز حداقل 87 درصد آن نیازمند احیاء و بازسازی بوده تا قادر به عملکرد اصلی خود یعنی حفاظت از آب و خاک باشد.
پایان پیام