دست خدا و مارادونا این داستان را بخوانید
پرده ی اول: جزایر مالویناس
به گزارش گلونی جزایر فالکلند در ۴۸۰ کیلومتری جنوب آرژانتین، اواسط قرن نوزدهم میلادی به عنوان مستعمره به خاک بریتانیا الحاق شد و سالیان دراز مورد مناقشه این دو کشور بود.
در بهار سال ۱۹۸۲، لئوپولدو گالیتیری به قصد پس گرفتن خاک از دست رفته، به جزایر فالکلند، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی حمله‌ور شد و به تمامیت ارضی و غرور بریتانیای کبیر اهانت کرد.
مارگارت تاچر که دولت تحت امرش پیش از این زیر فشارهای سیاسی داخلی بود، و در کشورش در موضع ضعف قرار گرفته بود، تصمیم به دفاع از خاک بریتانیا گرفت.
نیروهای بریتانیایی ۱۳۰۰۰ کیلومتر از اقیانوس‌ها را برای دفاع از جزایرشان در نزدیکی آرژانتین درنوردیدند و جنگی به مدت ۷۴ روز درگرفت.
ژنرال گالیتیری ۶۴۹ سربازش را به کشتن داد و با بیش از ۱۲۰۰۰ نفر زخمی و اسیر، در برابر بانوی آهنین تسلیم شد، جزایر را از دست داد، حکومتش ساقط شد و به علت بی‌کفایتی در جنگ در بوینوس آیرس پشت میله‌های زندان قرار گرفت.
مردم آرژانتین غرور ملی‌شان خدشه‌دار شد و جشن افتخار در بریتانیا را به نظاره نشستند تا جنگ فالکلند تبدیل به نماد سوسیالیسمِ مارگارت تاچر شود.
دست خدا و مارادونا
پرده دوم: مکزیکوسیتی
نماشای گلونی را دنبال کنید
بیست و دوم ژوئن ۱۹۸۶، مکزیکوسیتی میزبان یک رویداد مهم ورزشی در ورزشگاه آزتکا بود. دیدار یک چهارم پایانی جام جهانی فوتبال بین انگلیس و آرژانتین برگزار شد و چندین اتفاق ماندگار در این استادیوم در برابر چشم همگان برگ زرین تاریخ آرژانتین را ورق زد.
مارادونا دو گل به ثمر رساند که هر یک، ماندگارترین گل های تاریخ فوتبال هستند. دقیقه ۵۱ مارادونا به دور از چشمان داور تونسی با دست گل اول آرژانتین را به ثمر رساند.
کمی بعد، از وسط زمین پا به توپ به سمت دروازه انگلیس حمله‌ور شد و با دریبل زدن پنج بازیکن و نهایتا دریبل زدن دروازه‌بان، گل دوم را به ثمر رساند و انگلیس را در بهت و حیرت شکست داد.
در دیدار فینال هم آرژانتین با درخشش مارادونا قهرمان جام جهانی شد، قهرمانی جام جهانی اما اهمیتی نداشت.
در چهارمین سالگرد شکست تلخ جنگ فالکلند، آرژانتین برابر انگلیس پیروز شد و احساسات جریحه‌دار مردم آرژانتین توسط قهرمانی به نام دیه‌گو آرماندو مارادونا فرانکو التیام یافت.
مارادونا در زندگینامه‌اش میگوید گویا ما یک کشور را شکست دادیم نه یک تیم فوتبال. روبرتو پرفومو بعدها گفت پیروزی در آن بازی برابر انگلیس برایمان کافی بود. فتح جام جهانی برای ما امری فرعی محسوب می‌شد.
گل اول آن دیدار به دست خدا معروف شد و دومی گل قرن نام گرفت.
آرژانتین در چهارمین سالگرد جنگ، انگلیس را شکست داد، قهرمان جام جهانی شد، مارادونا بهترین بازیکن تورنمنت شد، هر آنچه ژنرال گالتیری در دوره‌ی چند ماه حکومتش حیثیت برباد داد را بازپس گرفت، افسانه شد، اسطوره ملی شد، جاویدان شد.
نماشای گلونی را دنبال کنید
سرشناس‌ترین ورزشکار تاریخ و بهترین فوتبالیست قرن شد و نامش بیش از هر بازیکنی بر سر زبان آمد.
ملت آرژانتین، در سوگ خاک و حیثیت از دست رفته‌شان، به دنبال مرهمی بودند که غرور ملی را بازآفرینی کند، دنبال تندیسی امید بخش بودند تا زخم تاریخ را فراموش کنند و به زندگی عادی ادامه دهند.
اولین فرصتی که غرور از دست رفته‌شان را بعد از جنگ احیا می‌کرد را مستمسک میکردند، فرقی نداشت؛ شانس با دیه‌گو یار بود که نبوغش در بحبوحه این چالش ملی تبدیل به روح فاخر ملتش شد.
سال ۲۰۱۰ با آغاز اکتشافات نفت و گاز شرکت‌های انگلیسی در فالکلند، آرژانتین اختلاف بر سر مالکیت جزایر فالکلند را از سر گرفت که منجر به دعاوی حقوقی آرژانتین و لشکرکشی ناوگان دریایی انگلیس به جزایر شد.
در همه‌پرسی سال ۲۰۱۳ مردم فالکلند به طور قاطع از وابستگی سرزمینشان به نظام پادشاهی بریتانیا اعلام حمایت کردند. مجمع الجزایر فالکلند هنوز جزیی از خاک بریتانیا محسوب می‌شود و نامش به مالویناس بازنگشت.
اما مارادونا، پایدارترین فریاد میهن‌پرستانه یک ملت، و پر حاشیه‌ترین اسطوره فوتبال، به تاریخ جهان پیوست و پیکرش را چون پدر ملت آرژانتین، در کاخ ریاست جمهوری کشورش به خاک سپرده شد.
پایان پیام
نویسنده: پدرام پرویزی