سالگرد استاد زرویی نصرآباد طنزپردازی که زود چهره در نقاب خاک کشید
۱۰ آذر 1399 دومین سالگرد درگذشت استاد زرویی نصرآباد است.
به گزارش گلونی زرویی نصرآباد متولد ۱۵ اردیبهشت ۱۳۴۸ در تهران است.
او کار خود را با نشریه طنز گل آقا آغاز و با سایر نشریات مانند همشهری، جام جم، کیهان ورزشی و غیره همکاری کرد.
او با نام‌های مستعار مختلفی مانند ملانصرالدین، چغندر میرزا، ننه قمر، کلثوم ننه، آمیز مَمتقی، میرزا یحیی و عَبدُل برای این نشریات، طنز نوشت.
او درمحضر استادانی چون صابری فومنی، عمران صلاحی، ابوالقاسم حالت، منوچهر احترامی و ابوتراب جلی کار می‌کرد.
همچنین با طنزپردازان به نام و حرفه‌ای، که امروز جز اساتید به شمار می‌روند و عمرشان پاینده باشد، هم‌دوره بوده است.
اما زرویی نصرآباد فقط یک طنزپرداز و مدرس طنزنویسی نبود.
او تلاش زیادی برای رشد و ترویج طنز اصولی در بین مردم و علاقه‌مندان به این‌حوزه انجام داد.
با برپایی شب شعر طنز باعنوان درحلقه رندان، خوانش شعر طنز و بهره‌مندی از آن را همگانی کرد.
و مراسم شب شعر طنز این چنینی را در ۱۰ استان مختلف کشور طراحی و افتتاح کرد.
همچنین با برگزاری جشنواره‌های مختلف طنز، به طنزنویسان نوقلم اعتماد و نسل جدیدی را به جامعه طنز معرفی کرد.
او در سال ۱۳۷۸ در حوزه هنری که یکی از مراکز مهم فرهنگی شناخته می‌شود، دفترطنز را برپا کرد.
و تا سال ۱۳۸۳ مدیریت آن را برعهده داشت.
سالگرد استاد زرویی نصرآباد
جلسات طنز مختلف که این روزها درحوزه هنری برگزار می‌شود، حاصل پایه‌گذاریِ طراحی و تفکر اولیه اوست.
اما این جلسه‌ها صرفاً به حوزه هنری محدود نشد و در مراکز فرهنگی دیگر هم با نام‌ها و سبک‌های مختلف ادامه یافت.
آثار منتشرشده او هیچ‌کدام از نظر سبک نوشتاری شبیه هم نیستند اما درعین حال مفاهیم اجتماعی را بیان می‌کند.
و در آثارش خلاقیت منحصربه فردی دیده می‌شود.
مانند کتاب غلاغه به خونش نرسید که درآن افسانه‌ها با طنزی نرم ولطیف آکنده با هجو نوشته شده‌است که عمده این هجویات، به نگاه انتقادی زرویی به مناسبات مادی و اجتماعی در زندگی معاصر ما در جامعه‌شهری باز می‌گردد.
و اما در آثار شعر طنز او از ساده‌ترین کلمات استفاده شده است.
کلمات ساده‌ای که وقتی درکنار هم قرار می‌گیرند ترکیب دل‌نشین و البته اندیشناکی را برجای می‌گذارند.
برخی معتقدند که زرویی نصرآباد زود از میان اهالی زمین جدا شد و مخاطبان و شاگردان او هم چنان منتظر آثار جدیدش بودند.
اما آثار و تفکرات او درباره طنز آن‌قدر عمیق است که همچنان می‌توان از آن‌ها آموخت و به دیگران توصیه کرد.
آن‌چه که زرویی نصرآباد ازخود به جای گذاشت طنز و پرداختن به آن درهر شرایطی است.
روحیه این چنینی است که طنز را زنده نگه‌می‌دارد و باعث ترویجش می‌شود.
روحش شاد و یادش گرامی.
پایان پیام
نویسنده: سارا ملاعباسی