خفاش جنگلی کوچک شکارچی فرصت طلب
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی خفاش جنگلی کوچک آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۴۸ تا ۷۲ میلی‌متر، طول ساعد ۳۸ تا ۴۷ میلی‌متر، طول دم ۳۵ تا ۴۸ میلی‌متر و وزن ۸ تا ۲۰ گرم.
دارای جثه متوسط و در ساختار شبیه به N . noctula اما کوچک‌تر و تیره‌تر با بینی نوک تیزتر.
گوشک کوتاه، گرد و در انتها قارچ شکل است.
خفاش جنگلی کوچک
موهایش نسبتا بلند هستند که رنگ آنها در پشت قهوه‌ای-خرمایی تیره و در سطح شکمی قهوه‌ای روشن‌تر است و به زردی می‌زند موهای پشت بدن دورنگ هستند و بن آنها تیره‌تر است.
رنگ صورت، گوش‌ها و پرده‌های بال قهوه‌ای تیره تا سیاه است.
سطح زیرین پرده‌های بال در امتداد بدن و در امتداد بازو تا انگشت پنجم پوشیده از مو است.
پرده دم تا قوزک پا می‌رسد و به مهمیز رشد یافته‌ای منتهی می‌شود. دم کوتاه است و تنها اندکی از لبه آزاد پرده میان‌رانی بیرون می‌زند .
ویژگی‌های زیستی: با سرعت زیادی پرواز و بر فراز مناطق باز و روی آبگیرها شکار می‌کند.
شکارچی فرصت طلب حشرات پرنده است.
غذایش عمدتا از پولک‌بالان تشکیل می‌شود، اما از دوبالان، بال‌موداران، قاب‌بالان و یک روزه‌ها نیز تغذیه می‌کند.
در بخش‌هایی از گستره پراکندگی‌اش مهاجر است (تا ۱۵۶۷ کیلومتر جابه‌جایی در آن ثبت شده است) اما وقتی زمستان معتدل باشد می‌ماند و زمستان‌خوابی دارد.
تا ۵۰ ماده در کلنی‌های زایمان گرد هم می‌آیند.
در نیمه دوم خرداد و اوایل تیر یک یا دو نوزاد به دنیا می‌آورد.
جفت‌‌گیری در مرداد و شهریور انجام می‌شود.
خفاش نر ماده‌ها را صدا می‌زند و حرمسرا تشکیل می‌دهد (تا ۹ ماده).
بیشترین طول عمر ثبت شده آن در طبیعت ۱۱ سال است اما حداکثر ممکن است تا ۱۶ سال در اسارت هم زندگی کند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی
در انواع گوناگون درخت‌زارها، هم سوزنی‌برگ و هم پهن‌برگ، و همچنین در مراتع و دره‌های جنگلی رودخانه‌ها ساکن است.
به درختان کهنسال وابسته است.
در سوراخ درختان و همچنین در ساختمان‌ها می‌خوابد.
محل زمستان‌خوابی آن عمدتا سوراخ درختان، مکان‌های زیرزمینی (مثل غارها) یا ساختمان‌ها و اغلب در گروه‌های بزرگ است.
تا ارتفاع ۲۴۰۰ متر از سطح دریا گزارش شده است.
در ایران فراوان‌تر از دو گونه دیگر این جنس است و پراکندگی وسیع‌تری دارد.
از استان‌های مازندران، گلستان، خراسان رضوی، اردبیل، آذربایجان شرقی و فارس گزارش شده است و احتمال حضور آن در گیلان می‌رود .
وضعیت حفاظتی: دارای پراکندگی وسیع و فراوان است و شواهدی از افت قابل توجه جمعیت آن وجود ندارد و به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
مهم‌ترین عوامل تهدید عبارت‌اند از مزاحمت و تخریب خوابگاه آن در درختان و ساختمان‌ها و همچنین نابودی یا تخریب زیستگاه.
در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
پایان پیام