گدایی در کرونا و از راه دور
به گزارش گلونی هرروز که از زندگی ما میگذرد تجربهای به تجربیات ما افزوده میشود.
درس جدیدی فرا میگیریم و نکته تازهای کشف میکنیم.
فکرش را بکنید.
بنشینید داخل خانه، پرتقالتان را پوست بکنید و فیلمتان را نگاه کنید، بعد پشت سر هم پیامک واریزی بانک برایتان بیاید و تا شب کلی پول به جیب بزنید.
آیا ممکن است فردی چنین تجربهای داشته باشد؟
جواب ما قطعا مثبت است.
به تصویر نگاه کنید.
فردی روی دهها دستگاه خودپرداز یک منطقه کاغذی چسبانده بود و روی کاغذ نوشته بود: «جان عزیزت بخون ساده رد نشید به روح پدرم قسم زندگیم به طار موئی رسیده خیلی گرفتارم خیلی کمکم کنید».
بعد شماره کارتش را هم زیر این متن نوشته است.
در وهله اول شما تصور میکنید او واقعا یک فرد نیازمند است.
گدایی در کرونا و از راه دور
اما اگر یکی دو عابربانک خراب باشند و شما مجبور باشید به چند عابربانک مراجعه کنید در کمال شگفتی میبینید دوست نیازمند عزیزمان این نوشته را روی همه خودپردازهای منطقه چسبانده و هربار هم یک کلمه را اشتباه نوشته است.
یک بار تار مو را طار مو نوشته، یک قسم را قصم نوشته و…
اینجاست که میفهمید آن فرد نیازمند نیست و آن غلطهای املایی هم برای این است که مردم تصور کنند نویسنده این یادداشت فردی ساده و کمسواد است تا دلشان به رحم بیاید و کمی پول برایش کارت به کارت کنند.
به همین سادگی.
پس از شیوع کرونا کار و کاسبی گداها نیز کساد شد.
مردم از برادر خودشان هم فاصله میگرفتند چه برسد به گدای داخل خیابان.
در نتیجه گویا این فکر بکر به ذهن متکدیان حرفهای رسیده که از راه دور گدایی کنند.
فقط کافی است یک روز وقت بگذارند و ۵۰۰ برگه از این نوشتهها بنویسند و روی ۵۰۰ دستگاه خودپرداز بچسبانند.
کافی است در روز دو نفر هنگام استفاده از هر دستگاه دلشان بسوزد و حداقل ۵ هزار تومان برای آن فرد کارت به کارت کنند.
هزار تا پنج هزار تومن میشود ۵ میلیون تومان وجه رایج مملکت.
فقط برای یک روز. خدا بده برکت.
خلاصه که مراقب باشید گول نخورید.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی