خفاش بینی برگه ای سه دندانه ای
خفاش بینی برگه ای سه دندانه ای
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی خفاش بینی برگه‌ای سه دندانه‌‌ای آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۰ تا ۶۲ میلی‌متر، طول ساعد ۴۴ تا ۵۴ میلی‌متر، طول دم ۲۱ تا ۳۰ میلی‌متر و وزن آن ۶ تا ۱۳ گرم است.
خفاش بینی‌برگه‌ای کوچکی است.
برگه بینی دارای سه زبانه عمودی مشخص بالای نعل اسب است که وسطی نوک تیز و نوک دو زبانه دیگر گرد است.
دم ۳ تا ۵ میلی‌متر از لبه پرده میان‌رانی بیرون می‌زند.
گوش‌ها نسبتا بزرگ هستند و لبه خارجی‌شان قوس کاملی دارد.
موها نرم و لطیف و انبوه هستند.
رنگ بدن بسیار متغیر است و از نارنجی روشن یا مایل به قرمز تا خاکستری مایل به قهوه‌ای کمرنگ یا زرد در پشت تغییر می‌کند و در سطح شکمی کمرنگ‌تر و نخودی مایل به سفید است.
فاقد دندان پیش آسیای کوچک در آرواره بالاست.
ویژگی‌های زیستی: گونه‌ای تجمع‌طلب و کلنی‌ساز است.
نرها و ماده‌ها در تابستان جدا از هم می‌خوابند.
معمولا با پا و شست خودشان را روی دیواره نگه می‌دارند و آویزان نمی‌شوند.
ممکن است همراه با گونه‌های دیگری همچون Triaenops persicus يافت شوند.
پروازش مانند یک پروانه بزرگ کند و با قدرت مانور زیاد است.
در زمان ورود به خوابگاه و خروج از آن نزدیک سطح زمین پرواز می‌کند.
احتمالا فقط طعمه‌های پرنده را هنگام پرواز شکار می‌کند.
رژیم غذایی‌اش عمدتا از قاب‌بالان تشکیل می‌شود و پس از آن از بیدها، نازک‌بالان، دوبالان و راست‌بالان تغذیه می‌کند پس از ۹ تا ۱۰ هفته آبستنی در اواخر بهار یک نوزاد به دنیا می‌آورد که پس از حدود ۴۰ روز از شیر گرفته می‌شود. بین خوابگاه زمستانی و تابستانی مهاجرت موضعی دارد .
خفاش بینی برگه ای
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: خفاشی بیابانی است که در زیستگاه‌های خشک و نیمه بیابانی در شکاف‌ها یا لابه‌لای صخره‌ها یافت می‌شود.
در غارها، معادن، چاه‌های باز، قنات‌ها، ساختمان‌های قدیمی و بناهای تاریخی می‌خوابد.
بر فراز مناطق گیاه‌پوش بیابانی و نیمه بیابانی و عمدتا در واحدها به دنبال غذا می‌گردد.
گونه‌ای نسبتا فراوان است و در جنوب ایران از ایلام و خوزستان تا سیستان و بلوچستان پراکنده است.
بزرگ‌ترین کلنی آن از غار خفاش دهلران به تعداد ۵ هزار عدد گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: پراکندگی وسیعی دارد و احتمالا پر جمعیت است و به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
گذشته از مزاحمت انسانی در محل خوابگاه، مهم‌ترین عامل تهدید آن استفاده از حشره‌کش‌ها در کشاورزی و تاثیر آن روی طعمه‌های این خفاش است.
پایان پیام
کد خبر : 198599 ساعت خبر : 8:00 ب.ظ