سروتین آناتولی خفاشی شکاف زی
سروتین آناتولی خفاشی شکاف‌زی
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی سروتین آناتولی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۶۱ تا ۷۷ میلی‌متر، طول ساعد ۴۳ تا ۵۲ میلی‌متر، طول دم ۴۲ تا ۵۹ میلی‌متر و وزن ۱۴ تا ۲۱ گرم.
سروتینی با جثه متوسط و کوچک‌تر از E.serotinus اما بزرگ‌تر از E . bottae.
پوزه‌ای کوتاه‌تر و گوشکی باریک‌تر از E. serotinus دارد.
پرده‌های بال، صورت و گوش‌هایش کاملا سیاه و در تضاد با رنگ روشن‌تر موهای بدن هستند.
موهای پشت کوتاه‌تر (هشت و نیم میلی‌متر) از E . serotinus و دورنگ با بن قهوه‌ای و نوک عسلی تا طلایی.
موهای سطح شکمی سفید چرک.
سروتین آناتولی
رنگ بدن افراد جوان در مجموع تیره‌تر و خاکستری‌تر و تضاد سطوح شکمی و پشتی در آنها کمتر است.
نوک آلت تناسلی نر به وضوح پهن‌تر است.
عرض جمجمه بیشتر و جعبه مغزی بلندتر از E . bottae است.
طول ردیف دندانی آرواره بالا کمتر از ۷ میلی‌متر.
دومین دندان پیش در آرواره بالا کوچک است و به زحمت به دندانه دوم نخستین دندان پیش می‌رسد.
ویژگی‌های زیستی: سریع پرواز می‌کند در خوابگاه با خفاش نعل اسبی بزرگ، پی‌پیسترل ساوی و گونه‌های مختلف جنس مایوتیس شریک می‌شود خوابگاه آن اغلب کاملا روشن است.
عمدتا از نازک‌بالان و پس از آن از قاب‌بالان (سوسک‌های طلایی)، راست‌بالان، نیم‌پالان (ساس‌ها) و دوبالان تغذیه می‌کند.
به نظر می‌رسد رژیم غذایی بسته به منطقه و فصل تغییرات زیادی نشان می‌دهد.
با اینکه اغلب انفرادی زندگی می‌کند و تنها مشاهده می‌شود کلنی‌های زایمان آن از ۱۵ تا ۲۰ ماده تشکیل می‌شود. معمولا در خرداد دو نوزاد به دنیا می‌آورد .
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: این خفاش ساکن مناطق ساحلی، بوته‌زارهای نوع مدیترانه‌ای، جنگل‌های بلوط زاگرس و دامنه‌های صخرهای کوهستانی است.
احتمالا در اصل خفاشی شکاف‌زی است.
در شکاف‌های دیوار و سقف ویرانه‌های باستانی، زیر پل‌ها و احتمالا شکاف‌های باریک دیواره‌های سنگی می‌خوابد.
بر فراز مناطق باز و همچنین اطراف چراغ‌های تیر برق، در امتداد صخره‌ها و پوشش گیاهی خوراک جویی می‌کند.
از هم سطح دریا تا ارتفاع ۱۸۵۰ متری گزارش شده است.
در ایران چندان فراوان نیست و تاکنون از استان‌های کرمانشاه، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، فارس و کرمان گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: در فهرست سرخ IUCN به عنوان زیرگونه ای از E. bottae در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
گونه‌ای نسبتا کمیاب با پراکندگی گسترده است و هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمی‌کند.
ممکن است مرمت آثار باستانی آن را تهدید کند.
پایان پیام
کد خبر : 198806 ساعت خبر : 10:50 ب.ظ